Inmiddels is het weer de laatste dag van 2011 en vond ik dat ik nog wel even een berichtje moest plaatsen. Er heeft zich voor mij en dit blog een aantal ontwikkelingen gedaan, waar ik nog wel even op terug wil blikken.
Ten eerste in mijn persoonlijk leven, en de reden waarom ik de afgelopen tijd niet héél erg actief ben geweest op Think about Kink, is vanwege mijn afstuderen. Ik ben nu ook officiëel een 'working class citizen'. En daar was wel even een vakantie voor nodig om aan te wennen. Einde van studeren, iets waar ik eigenlijk al een aantal maanden flink aan toe was. Maar ook een einde aan even makkelijk een dagje ergens afspreken. Even shoppen met JT bijvoorbeeld.
Dit jaar heb ik ook JT als mijn lieve vriendinnetje en schattige subbeding mogen hebben en ik hoop dat dit ook veel langer zal blijven. Ik heb een verandering in onze relatie kunnen zien. Van hyper-relsubje die ze in het begin was naar lief en knuffelige semi-braafsub die ze tegenwoordig is. Van een meisje dat niet meer te houden was als je iets als "touwtjes" in haar oor fluisterde, naar een meisje die binnen no-time om kleine dingetjes die erg persoonlijk liggen subbig wordt en tegen me aan wil vlijen. Ik heb er zelf ook flink wat over mezelf van geleerd, van de relatie tussen ons. Hoe mijn Dom-kant in elkaar zit. Geleerd dat ik veel plezier haar uit de subbigheid en de euforie die mijn subje ervaart, dat ik kick om onbegrijpelijk subgebrabbel en dat ik een ongelooflijk lieve Dom ben die zeker bij haar soms eigenlijk gewoon té lief is.
Vanuit mijn subkant is er nogal de nodige tumult geweest. Ik heb een tijd lang mezelf exclusief opgesteld naar een persoon toe, waarbij ik uiteindelijk mezelf enkel pijn deed en mezelf in de weg ging zitten. Het heeft me toen ook veel tijd gekost om me hiervan te bevrijden. Inmiddels lijk ik wel compleet passief te zijn geworden op het vlak van subben, vooral omdat er in mijzelf geen vertrouwen meer te vinden is dat ik een leuke Domme voor mezelf weet te vinden waarbij er die click is, net zo een die ik dus eerder had ervaren. Het voelt wel een beetje alsof ik de hoop op heb gegeven en er dus zelf niet al te veel moeite meer in wil steken... omdat het als verloren moeite aanvoelt. Ik hoop dat er toch wel in 2012 daar verandering in gaat komen, hetzij de houden hetzij de situatie.
Het blog zelf heeft ook wat ondergaan. Het originele concept van meerdere mensen die aan deze blog meeschreven is nagenoeg op dit moment over, gezien ik het (jammer genoeg) helemaal zelf draaiende houd nu. Ik zou heel graag zien dat andere mensen het ook leuk vinden om hieraan mee te werken. Een centraal punt te maken waar men ervaringen kan lezen en spontane ideeën kunnen opdoen. Een plek waar schijvers ook op elkaar stukjes in kunnen gaan, op een vaak dieper niveau dan je op menig fora tegenkomt, maar waar ook wordt gelet op de leesbaarheid van de teksten zelf. Ik hoop dat ook nog steeds ten zeerste dat mensen zich bij me zouden willen aansluiten om samen aan Think about Kink te werken.
Ook is er het idee om een punt te gaan maken op Think about Kink voor stapsgewijze uitleg voor verschillende dingen die met BDSM te maken hebben. Het originele idee was vooral gericht op bondage technieken, gericht op het snappen van waarom een bepaalde bondage op een bepaalde manier aangelegd wordt. Met aandacht voor 'uitbouw' mogelijkheden, ideeën over welke dingen te combineren zijn met elkaar, practische aspecten waar je toch even rekening mee kan/moet houden als het bijvoorbeeld je eerste keer is dat deze bondage aangelegd wordt. Maar later ook andere onderdelen als eenmaal deze basis er is. Dit plan staat momenteel enkel wel in de ijskast, vooral vanwege het gebrek om mooie afbeeldingen/beeldmateriaal te kunnen maken die bij de tekst moet gaan. Zonder deze representeerbare visuele ondersteuning, wil ik er nog niet verder mee gaan.
Wat het komend jaar allemaal in petto heeft, ik heb er zin in. En ik wens alle mensen die Think about Kink volgen een erg gaaf, gelukkig en succesvol 2012 tegemoet. En vergeet er niet wat van te maken, want als we de Inca's moeten geloven is 2012 het laatste jaar van deze planeet ofzo :P
Cheers,
-Lumen1987
Je BDSM wensen accepteren
Laatst las ik een topic op SamariuM over iemand die haar sub-kant niet goed durft te accepteren en vrij snel alweer probeert de macht terug grijpen en de Dominante dame te wezen. Ze verteld dat ze angst ervaart voor het kleine meisje in haar. Het is een verhaald die ik ook in mijn directe vriendenkring een paar keer heb langs horen komen. Daarbij heb ik het ook enkel van switches gehoord dat ze ermee kampen; Ik kan me niet echt een subbie herinneren waarover ik had gelezen of persoonlijk van had gehoord dat die echt werkelijk waar bang was van diens sub-gevoelens.
Zelf een switch zijnde heb ik eigenlijk nooit een angst gevoeld naar mijn subkant, ik verlang er eigenlijk juist naar. Altijd al wel gedaan. Om voor de verandering juist niet eens de macht in handen te hebben. Gewoon even niet de verantwoordelijkheid te hoeven dragen en niet echt na te hoeven denken. Maar gewoon doen en ervaren. Even het hele simpele leventje als het ware (al heb je het als subbie vaak zwaar). En op een manier ben ik ook wel trots op mijn subkant. Het is geen arrogantie dat ik switches > Doms/subs vind, maar het is wel iets waarbij ik me heel soms wel 'waardevoller' in voel. Dat kleine beetje ervaring als sub zijnde geeft voor mij dan ook echt het gevoel dat ik er een betere Dom van ben geworden (al heb ik viceversa dat gevoel dus niet). Ik praat ook graag over mijn subgevoelens en heb het in het verleden ook zeker gebruikt in de verhalen die ik heb geschreven.
Een beetje aan het andere kant van het spectrum plaats ik mijn eigen JT wel eens (okey, wel een beetje overdreven dan, maar goed). Ik merk bij JT dat ze erg veel moeite heeft met in zichzelf bepaalde aspecten van de BDSM te accepteren. Ik zal ook toegeven dat er al wel meer acceptatie is dan vroeger, maar het is niet te vergelijken met mijn mate van acceptatie ervoor. Waar ik open over mijn fantasieën kan praten, is dat iets wat JT niet echt lukt, deels vanwege het gebrek aan het goed kunnen verwoorden en ook deels vanwege het wegstoppen van haar gevoelens. JT wilt graag een slachtoffer voelen van wat ik haar aandoe, maar heeft daarbij wel erg veel moeite om buiten het spel om (en tijdens het spel vaak ook) aan te geven dat ze naar iets verlangd. Veel dingen die ze leuk vind heb ik door middel van gerichte vragen of experimentatie kunnen achter halen. Nou kan ik niet zeggen of zoiets gebruikelijk is of niet bij de nog steeds ontdekkende BDSMers, maar als ik mezelf er even als contrast bij zou zetten is er toch wel een groot verschil. Als je mij zou vragen of ik ActiviteitXYZ leuk vind of niet, zal je ook meteen naar waarheid antwoord + 'argumentatie' krijgen. Bij JT moet ik het een stuk of 3x vragen voordat ze stiekem met een grote glimlach 'kronkelt' wat dus inhoud dat ze het leuk vind.
Nu is het misschien een beetje eenzijdig, maar ik snap dat dus gewoon niet. Als je weet dat je een onderdanige kant hebt, waarom er dan bang voor zijn? Ik ga er vanuit dat je gewoon een gezonde relatie met je partner hebt en dat er respect voor elkaars grenzen en wensen is, en men ook gewoon streeft om plezier te hebben. Als je in een veilige omgeving bent als subje, dan lijkt het me dat je niet voor je onderdanigheid hoeft te vrezen. Ik snap dat je wel bang kan zijn voor verschillende activiteiten, zoals dat je bang kan zijn voor intense pijn, naalden of ondersteboven in een suspension te hangen. Maar bang zijn voor je onderdanigheid? Ik associeer het met een heerlijke gloeiende gevoel en euforie, met intense gevoelens, ontlading en mijn partner blij maken en plezier verschaffen en daar weer mijn plezier en euforie aan te ontvangen. Ik kan daar dus echt niets in vinden waar ik ooit bang voor zou kunnen of hoeven te zijn. Nu snap ik wel dat angsten niet rationeel werken (ik heb vliegangst, en geen cijferlijst of redenatie die mij tot nu toe hebben kunnen motiveren om in een opstijgend vliegtuig te gaan stappen), maar hoe kan je bang zijn voor euforie en plezier? I just don't get it.
Ik snap en respecteer dat je bepaalde aspecten van jezelf voor jezelf wilt houden. Ik snap dat je misschien geen interesse hebt in dat iedereen weet dat jij geilt op luiers, naalden of je verkrachtingsfantasieën. Maar ik snap niet precies waarom je niet je BDSM wensen kan/wilt accepteren wanneer je gewoon wéét dat het een onderdeel van je is. Is voor mij net zo alsof je jezelf probeert te overtuigen dat je maar 1 arm hebt terwijl je gewoon gezond met 2 werkende armen bent geboren. Of dat je jezelf 'voor de gek wilt blijven houden' dat je zo onschuldig bent terwijl je over gangbangs in bondage fantaseert (of al hebt gedaan) of geslagen te worden met een zweep. Als je subbig bent, omarm het gewoon. Wees er blij mee bent dat je dit in jezelf hebt weten te vinden, een schat aan zelfkennis. En als je er echt zo tegenaan ziet, probeer dan te achterhalen wat de acceptatie in de weg staat en kijk of je er wat aan kan en wilt doen. Want voor mijn gevoel zal de angst niet in het onderwerpen zitten, maar aan de andere dingen die eromheen zitten. Een gebrek aan vertrouwen, een angst voor dat er iets fout kan gaan, wat mensen ervan zouden denken als je aan BDSM deed, wat dan ook... En mocht je inderdaad je er heel druk om maken: vergeet niet dat je baby stapjes mag nemen en vergeet ook niet dat het om JOUW eigen leven gaat. Niemand anders bepaald wie jij bent, dat doe jij gewoon lekker zelf.
-Lumen1987
Zelf een switch zijnde heb ik eigenlijk nooit een angst gevoeld naar mijn subkant, ik verlang er eigenlijk juist naar. Altijd al wel gedaan. Om voor de verandering juist niet eens de macht in handen te hebben. Gewoon even niet de verantwoordelijkheid te hoeven dragen en niet echt na te hoeven denken. Maar gewoon doen en ervaren. Even het hele simpele leventje als het ware (al heb je het als subbie vaak zwaar). En op een manier ben ik ook wel trots op mijn subkant. Het is geen arrogantie dat ik switches > Doms/subs vind, maar het is wel iets waarbij ik me heel soms wel 'waardevoller' in voel. Dat kleine beetje ervaring als sub zijnde geeft voor mij dan ook echt het gevoel dat ik er een betere Dom van ben geworden (al heb ik viceversa dat gevoel dus niet). Ik praat ook graag over mijn subgevoelens en heb het in het verleden ook zeker gebruikt in de verhalen die ik heb geschreven.
Een beetje aan het andere kant van het spectrum plaats ik mijn eigen JT wel eens (okey, wel een beetje overdreven dan, maar goed). Ik merk bij JT dat ze erg veel moeite heeft met in zichzelf bepaalde aspecten van de BDSM te accepteren. Ik zal ook toegeven dat er al wel meer acceptatie is dan vroeger, maar het is niet te vergelijken met mijn mate van acceptatie ervoor. Waar ik open over mijn fantasieën kan praten, is dat iets wat JT niet echt lukt, deels vanwege het gebrek aan het goed kunnen verwoorden en ook deels vanwege het wegstoppen van haar gevoelens. JT wilt graag een slachtoffer voelen van wat ik haar aandoe, maar heeft daarbij wel erg veel moeite om buiten het spel om (en tijdens het spel vaak ook) aan te geven dat ze naar iets verlangd. Veel dingen die ze leuk vind heb ik door middel van gerichte vragen of experimentatie kunnen achter halen. Nou kan ik niet zeggen of zoiets gebruikelijk is of niet bij de nog steeds ontdekkende BDSMers, maar als ik mezelf er even als contrast bij zou zetten is er toch wel een groot verschil. Als je mij zou vragen of ik ActiviteitXYZ leuk vind of niet, zal je ook meteen naar waarheid antwoord + 'argumentatie' krijgen. Bij JT moet ik het een stuk of 3x vragen voordat ze stiekem met een grote glimlach 'kronkelt' wat dus inhoud dat ze het leuk vind.
Nu is het misschien een beetje eenzijdig, maar ik snap dat dus gewoon niet. Als je weet dat je een onderdanige kant hebt, waarom er dan bang voor zijn? Ik ga er vanuit dat je gewoon een gezonde relatie met je partner hebt en dat er respect voor elkaars grenzen en wensen is, en men ook gewoon streeft om plezier te hebben. Als je in een veilige omgeving bent als subje, dan lijkt het me dat je niet voor je onderdanigheid hoeft te vrezen. Ik snap dat je wel bang kan zijn voor verschillende activiteiten, zoals dat je bang kan zijn voor intense pijn, naalden of ondersteboven in een suspension te hangen. Maar bang zijn voor je onderdanigheid? Ik associeer het met een heerlijke gloeiende gevoel en euforie, met intense gevoelens, ontlading en mijn partner blij maken en plezier verschaffen en daar weer mijn plezier en euforie aan te ontvangen. Ik kan daar dus echt niets in vinden waar ik ooit bang voor zou kunnen of hoeven te zijn. Nu snap ik wel dat angsten niet rationeel werken (ik heb vliegangst, en geen cijferlijst of redenatie die mij tot nu toe hebben kunnen motiveren om in een opstijgend vliegtuig te gaan stappen), maar hoe kan je bang zijn voor euforie en plezier? I just don't get it.
Ik snap en respecteer dat je bepaalde aspecten van jezelf voor jezelf wilt houden. Ik snap dat je misschien geen interesse hebt in dat iedereen weet dat jij geilt op luiers, naalden of je verkrachtingsfantasieën. Maar ik snap niet precies waarom je niet je BDSM wensen kan/wilt accepteren wanneer je gewoon wéét dat het een onderdeel van je is. Is voor mij net zo alsof je jezelf probeert te overtuigen dat je maar 1 arm hebt terwijl je gewoon gezond met 2 werkende armen bent geboren. Of dat je jezelf 'voor de gek wilt blijven houden' dat je zo onschuldig bent terwijl je over gangbangs in bondage fantaseert (of al hebt gedaan) of geslagen te worden met een zweep. Als je subbig bent, omarm het gewoon. Wees er blij mee bent dat je dit in jezelf hebt weten te vinden, een schat aan zelfkennis. En als je er echt zo tegenaan ziet, probeer dan te achterhalen wat de acceptatie in de weg staat en kijk of je er wat aan kan en wilt doen. Want voor mijn gevoel zal de angst niet in het onderwerpen zitten, maar aan de andere dingen die eromheen zitten. Een gebrek aan vertrouwen, een angst voor dat er iets fout kan gaan, wat mensen ervan zouden denken als je aan BDSM deed, wat dan ook... En mocht je inderdaad je er heel druk om maken: vergeet niet dat je baby stapjes mag nemen en vergeet ook niet dat het om JOUW eigen leven gaat. Niemand anders bepaald wie jij bent, dat doe jij gewoon lekker zelf.
-Lumen1987
Marijkes Praktijken: Als je D/s relatie uit gaat
Recentelijk heeft Marijke een interessant stuk op haar blog gezet: Als je D/s relatie uit gaat
Hierin schrijft ze over haar ervaringen van haar break-up met haar Dom. Ik vind het wel een mooi stuk om te lezen en kan het ook aanraden om eens naar te kijken. Daarnaast is er ook een oproep naar eigen ervaringen en die te delen als je dat zou willen. Van mij is er een stuk te lezen in de comments over een break-up in het verleden met een sub van me, waar de break-up alles behalve soepel en netjes verlopen was.
-Lumen1987
Hierin schrijft ze over haar ervaringen van haar break-up met haar Dom. Ik vind het wel een mooi stuk om te lezen en kan het ook aanraden om eens naar te kijken. Daarnaast is er ook een oproep naar eigen ervaringen en die te delen als je dat zou willen. Van mij is er een stuk te lezen in de comments over een break-up in het verleden met een sub van me, waar de break-up alles behalve soepel en netjes verlopen was.
-Lumen1987
Misbruikt, vies en gedegradeerd voelen
"<anoniem> is into feeling used and dirty and degraded", zomaar een entry die ik vandaag in mijn fetlife feed langs zag komen. Eentje waar ikzelf eigenlijk niet zoveel mee heb. Laat me je vertellen waarom.
Als sub ben ik best wel gericht in het pleasen van mijn dominant. Ik wil graag diegene blij maken, verwennen, er lief voor zijn en ik streef er dan ook naar om diegene dan trots op mij te laten zijn, want daar beleef ikzelf heel erg veel plezier aan. Ik streef als sub om meerwaarde te leveren in iemands leven, een gevoel van onmisbaarheid te maken naar mij toe. Ik streef ernaar om me waardevol te doen voelen. Dus de gedachte van gedegradeerd worden zou juist precies het omgekeerde effect hebben, het zit precies tegen datgene in waar ikzelf als sub naar streef: waarde opbouwen.
Daarbij komt dat ik vroeger van jongs af aan ook veel gepest ben. Het heeft een best wel grote impact op me gehad in die tijd. Zeker een stuk van mijn jeugd verkloot zou je kunnen zeggen. Daardoor heb ikzelf ook een extra negatieve associatie bij vernedering en degradatie gericht op mij. Nu zou vernedering misschien ooit in de toekomst kunnen veranderen, maar dan komt ik dus op mijn 2e punt...
Als ik subbig ben is het voor mij bijna onmogelijk om me ergens voor te schamen. Ik snap niet precies hoe dat komt, maar het gebeurd gewoon niet. Het komt niet in mij op dat iets raar zou zijn of dat ik me ervoor zou moeten schamen. Daarbij heeft zoiets als me vies voelen of vernederd voelen niet zoveel zin... want het lukt gewoon niet. Om bijvoorbeeld een leuke anekdote te geven: ik was eens met een switch meid wezen daten, en we waren op het Scheveningse strand. Er is daar op het strand een uitbouw met winkeltjes erin, waaronder dus een winkel met enigszins pittige pakken voor dames. Denk maar aan de standaard sexy/stoute verpleegster outfit als voorbeeld. Nu zat zij dus te zinspelen over de mogelijkheid dat we misschien wel eens in de toekomst hier langs zouden gaan om wat voor mij uit te gaan zoeken, en dan niet in het mannen assortiment. Waarom ik reageerde dat het niet zoveel zou uitmaken: I'd make it work. En ik was en ben daar nog steeds volledig van overtuigd. Waarschijnlijk heb ik vanwege het gepest zijn in mijn verleden een ongelooflijk dikke huid ontwikkeld waarbij ik me gewoon niet meer wat van honende opmerkingen aantrek. Onder diezelfde strekking ben ik ook wel eens wezen salsa dansen op een treinstation met mijn beste vriend die als kerstman verkleed was en ik met kerstmuts op. Ik ben gewoon wie ik ben, en daar schaam ik me niet voor. En als iemand anders mij een vrouwenpakje aan laat trekken: ik ben er niet door veranderd. Als ik er niet uitziet, dan is dat puur door die dominante dame die haar lolletje wilt hebben. Ik kan me daar heel makkelijk van distantiëren.
Dan rest er nog het stukje misbruikt voelen. Dat is een aspect met twee kanten voor mij. Je hebt het stukje waarbij er misbruik van je wordt gemaakt op een negatieve manier. Denk aan dat er gespeeld wordt met je gevoelens, je gemanipuleerd wordt etc. Ik ben daar dus fel tegen, een keiharde grens hierzo. Het andere, waar vaak eerder naar gerefereerd wordt met misbruikt worden, is dat de dominante partij 'misbruik' maakt van diens macht. Doorgaans in seksuele zin bedoeld. Het is mij wel geteld 1x voorgekomen, en de ervaring was eigenlijk voor mij om het even. Ik werd er niet warm of koud van. Voor mij is het gewoon dat mijn pleaser gedrag getriggered kon worden, maar er geen blijk kwam van dat ik iets van meerwaarde heb geleverd en daarbij dus de lol er snel weer van verdween. Je leest wel eens hier en daar over scenarios waarbij de dominante partij de sub over de tafel of bank heen werkt en gewoon neemt. Dat wordt dan vaak ook als misbruikt genoegd. Misschien kijk ik er gewoon te nuchter naar, maar ik zou zoiets wel willen ervaren en met veel plezier ook. En dan rest mij de vraag: als ik het zo graag wil, waarom zou ik me daarbij misbruikt bij moeten voelen? Voel ik mij misbruikt op mijn verjaardag als ik kadootjes krijg terwijl ik eigenlijk er niets voor heb hoeven doen? Moet ik mij misbruikt voelen als ik gedwongen wordt om mijn dominant orale seks te geven zonder dat ik er zelf een orgasme voor terug zou krijgen? Nee, want mijn pleaser ik zal zich helemaal in zijn nopjes voelen op het moment dat dom-lief compleet ligt te spasmen wanneer ik haar tot orgasme breng.
Kortom, ik denk dat ik deze fetish maar gewoon aan mij voorbij laat gaan.
-Lumen1987
Als sub ben ik best wel gericht in het pleasen van mijn dominant. Ik wil graag diegene blij maken, verwennen, er lief voor zijn en ik streef er dan ook naar om diegene dan trots op mij te laten zijn, want daar beleef ikzelf heel erg veel plezier aan. Ik streef als sub om meerwaarde te leveren in iemands leven, een gevoel van onmisbaarheid te maken naar mij toe. Ik streef ernaar om me waardevol te doen voelen. Dus de gedachte van gedegradeerd worden zou juist precies het omgekeerde effect hebben, het zit precies tegen datgene in waar ikzelf als sub naar streef: waarde opbouwen.
Daarbij komt dat ik vroeger van jongs af aan ook veel gepest ben. Het heeft een best wel grote impact op me gehad in die tijd. Zeker een stuk van mijn jeugd verkloot zou je kunnen zeggen. Daardoor heb ikzelf ook een extra negatieve associatie bij vernedering en degradatie gericht op mij. Nu zou vernedering misschien ooit in de toekomst kunnen veranderen, maar dan komt ik dus op mijn 2e punt...
Als ik subbig ben is het voor mij bijna onmogelijk om me ergens voor te schamen. Ik snap niet precies hoe dat komt, maar het gebeurd gewoon niet. Het komt niet in mij op dat iets raar zou zijn of dat ik me ervoor zou moeten schamen. Daarbij heeft zoiets als me vies voelen of vernederd voelen niet zoveel zin... want het lukt gewoon niet. Om bijvoorbeeld een leuke anekdote te geven: ik was eens met een switch meid wezen daten, en we waren op het Scheveningse strand. Er is daar op het strand een uitbouw met winkeltjes erin, waaronder dus een winkel met enigszins pittige pakken voor dames. Denk maar aan de standaard sexy/stoute verpleegster outfit als voorbeeld. Nu zat zij dus te zinspelen over de mogelijkheid dat we misschien wel eens in de toekomst hier langs zouden gaan om wat voor mij uit te gaan zoeken, en dan niet in het mannen assortiment. Waarom ik reageerde dat het niet zoveel zou uitmaken: I'd make it work. En ik was en ben daar nog steeds volledig van overtuigd. Waarschijnlijk heb ik vanwege het gepest zijn in mijn verleden een ongelooflijk dikke huid ontwikkeld waarbij ik me gewoon niet meer wat van honende opmerkingen aantrek. Onder diezelfde strekking ben ik ook wel eens wezen salsa dansen op een treinstation met mijn beste vriend die als kerstman verkleed was en ik met kerstmuts op. Ik ben gewoon wie ik ben, en daar schaam ik me niet voor. En als iemand anders mij een vrouwenpakje aan laat trekken: ik ben er niet door veranderd. Als ik er niet uitziet, dan is dat puur door die dominante dame die haar lolletje wilt hebben. Ik kan me daar heel makkelijk van distantiëren.
Dan rest er nog het stukje misbruikt voelen. Dat is een aspect met twee kanten voor mij. Je hebt het stukje waarbij er misbruik van je wordt gemaakt op een negatieve manier. Denk aan dat er gespeeld wordt met je gevoelens, je gemanipuleerd wordt etc. Ik ben daar dus fel tegen, een keiharde grens hierzo. Het andere, waar vaak eerder naar gerefereerd wordt met misbruikt worden, is dat de dominante partij 'misbruik' maakt van diens macht. Doorgaans in seksuele zin bedoeld. Het is mij wel geteld 1x voorgekomen, en de ervaring was eigenlijk voor mij om het even. Ik werd er niet warm of koud van. Voor mij is het gewoon dat mijn pleaser gedrag getriggered kon worden, maar er geen blijk kwam van dat ik iets van meerwaarde heb geleverd en daarbij dus de lol er snel weer van verdween. Je leest wel eens hier en daar over scenarios waarbij de dominante partij de sub over de tafel of bank heen werkt en gewoon neemt. Dat wordt dan vaak ook als misbruikt genoegd. Misschien kijk ik er gewoon te nuchter naar, maar ik zou zoiets wel willen ervaren en met veel plezier ook. En dan rest mij de vraag: als ik het zo graag wil, waarom zou ik me daarbij misbruikt bij moeten voelen? Voel ik mij misbruikt op mijn verjaardag als ik kadootjes krijg terwijl ik eigenlijk er niets voor heb hoeven doen? Moet ik mij misbruikt voelen als ik gedwongen wordt om mijn dominant orale seks te geven zonder dat ik er zelf een orgasme voor terug zou krijgen? Nee, want mijn pleaser ik zal zich helemaal in zijn nopjes voelen op het moment dat dom-lief compleet ligt te spasmen wanneer ik haar tot orgasme breng.
Kortom, ik denk dat ik deze fetish maar gewoon aan mij voorbij laat gaan.
-Lumen1987
'Zoeken' binnen de BDSM wereld
Het is alweer december, de kutmaand voor menige single in de wereld; Vanilla, straciatella of chcola, homo hetero of ergens tussen dat spectrum... Het maakt doorgaans niets uit. Ik heb bijvoorbeeld weer de nodige nieuwe advertenties op fetlife en bdsmzaken gezien vanaf de maand oktober met waarschijnlijk deels toch stiekem het doeleinde om niet de feestdagen solo te moeten doorbrengen en zich niet schuldig willen gaan voelen om zich aan te dringen bij vrienden. Been there, done that, it sucks... Ik ben het helemaal met jullie eens. Nu ben ik blij dat het dit jaar toch wel anders lijkt te lopen en daar ben ik ook erg gelukkig mee. Maar dat is niet de reden waarom ik dit schrijf. Nee, dit stukje gaat vooral over wat mij opvalt aan de mensen die een leuke partner hopen te vinden, met naderende feestdagen of niet.
Een vriendin van mij vertelde eens aan mij dat ze dit jaar echt geen zin had om kerst alleen te vieren en vond dat het eens over moest zijn en het tijd werd om een leuke vent te zoeken voor zichzelf. Kijk, gewoon recht door zee, stoer en vol besluitvaardigheid. Wou dat meer mensen gewoon dat deden in plaats van bijna het politieke gekonkel om een potentiële partner te vinden.
"Waar dan wel Lumen1987?" zal je je afvragen. Ik zag je vraag beantwoorden met een tegenvraag. Binnen de BDSM scene, hoeveel mensen heb je horen vertellen dat ze iemand zoeken die bij specifieke hobbies BEHALVE BDSM passen? Neem de tijd...
Als jouw aantal op een hand te tellen was, snap je mogelijk wat ik bedoel. Ik hoor en lees over mensen die op zoek zijn naar een leuke partner, en komen dan vaak (nogmaal, dit speelt zich af binnen de BDSM scene) met een lijst wensen en/of eisen die nog eerder te maken hebben met fetisclijsten op fetlife dan op de potentiële partner zelf. Het komt mij keer op keer over dat ieder persoon die binnen hun gewenste fetishlijstje past een potentiële partner is! Nu kan ik natuurlijk niet eruit halen of dat inhoudt dat wanneer iemand in dat BDSM kader valt, er gekeken wordt naar hoe de persoon in elkaar zit... Maar kom op mensen, als je een advertentie begint, zeker met oog op een vanilla relatie, waarom zet jullie dan ook niet gewoon niet wat voor persoon jullie zoeken? Ik weet dat in de periode dat ik actief advertenties ben gaan lezen om te kijken of er toevallig een leuke uit sprong, ik er maar 2 (!!!) heb gevonden waarbij op z'n minst 1 regel geschreven was over wat voor soort jongen diegene zocht. De rest van de advertenties waar binnen ik wel viel heb ik getrashed om te simpele reden dát er gewoon niets stond over wat voor soort persoon iemand zoekt. Af en toe lees ik nog wel iets over hygiëne, mogelijk wat over de lengte van de persoon en vaak bij de subbies die het hebben over dat de andere een natuurlijke dominante houding moet uitstralen.
Wat is er gebeurd met een lief persoon zijn, verzorgend, slim, passie voor koken, nieuwsgierig zijn, leergierig zijn of wat nog meer van de duizenden karakter eigenschappen in de wereld? Worden die maar buiten de advertentie gehouden om zo mensen niet onbedoeld te weren omdat ze daar niet binnen vallen? Want als dat zo is, ik lever liever in op BDSM wensen dan op de wensen van een partner, of ik er enkel een speel relatie mee heb of ook een vanilla relatie mee ga opbouwen. Als ik de persoon in kwestie echt niet uit kan staan, dan kan de perfect match from heaven met betrekking tot BDSM van mij gewoon de hort op hoor! Misschien zijn mijn verlangens binnen een (spel)relatie anders dan het gros van het BDSM-minnend volk, maar voor mij komt de persoon in kwestie toch echt op #1 in mijn prioriteiten lijstje, dan BDSM komt daarna pas. Het is voor mij alsof er op de eerste date eerste gesproken gaat worden over favoriete seksposities en vast te stellen hoe hoog het libido van de ander is, voordat men gaat kijken of de persoon zelf wel bij je past. Ben ik nu zo'n simpele ziel, of is dat gewoon ongelooflijk krom??
Ik kan nog wel even doorgaan wat ik van de gemiddelde advertentie vind die ik heb gevonden, maar dan krijgen we teveel last van het "Too long to read" verschijnsel. In plaats daarvan nog een klein dingetje bij het vinden van een potentiële partner, zeker binnen de BDSM scene. Mogelijk besef je je dat het vijvertje waar alle BDSM-minnend Nederland uit vist best klein is. Mogelijk heb je ook gemerkt dat als je al een lange tijd binnen de scene bezig bent, dat er eigenlijk niemand is die bij je schijnt te passen én single is. Vergeet niet eens om gewoon een stap in het onbekende te nemen en bijvoorbeeld naar een BDSM feest te gaan waar je eigenlijk nooit komt. Zie het maar als een nieuw vijvertje aanboren voor jezelf, een nieuwe plek met nieuw potentiële. En wees vooral niet bang om mensen aan te spreken. Als ze bijten, dit je mogelijk als subje al in de goede richting, want normaal gesproken doe ze dat niet zomaar.
Cheers,
Lumen1987
Er zijn veel meningen over het vinden van een potentiële partner die bij je past. Met sommigen ben ik het eens, en met andere dus totaal niet. En zo zullen er ook vast weer mensen zijn die het niet eens met mij zullen zijn. Er zijn mensen die zich druk maken over het gebruik van het woord "zoeken" omdat het wanhoop uitstraalt (en komen met eufemismen zoals "tegen het lijf lopen" of "gevonden willen worden"), anderen gebruiken het juist zo overduidelijk om aan te geven dat het hen niet kan schelen hoe het over komt. Men kan soms heel moeilijk doen over het woord, maar het punt blijft wel dat het gewoon een passende omvattende term is van alles wat erbij komt kijken. Je kan passief zoeken door bijvoorbeeld actief te profileren op fora of fetlife, terloops laten vallen dat je single bent tegenover een leuke jongeman of jongedame of hoop dat vrienden je matchen met een leuk iemand. En je hebt actief zoeken, waar je advertenties rondstuurt, op advertenties reageert, actief erop los flirt (analoog hetzij digitaal), uit je comfortzone komt om nieuwe mensen te leren kennen en te gaan daten. Het is allemaal zoeken, punt. Gewoon een random definite geplukt:
Het proces dat gestructureerd door de mogelijke oplossingen van een probleem loopt en zo efficiënt mogelijk een acceptabele oplossing kiest.Het probleem: single zijn. De mogelijke oplossingen: potentiële partners. De acceptabele oplossing: de Ene, een leuke scharrel, jouw dominant of subje, etc. Het gestructureerde proces? Okey, niet alles zal voor iedereen ook werkelijk gestructureerd zijn, maar wat ik hierboven had beschreven zijn mogelijk invullingen daarvoor. Nu kan het mij niet zoveel schelen hoe men het wil noemen, maar ga het alsjeblieft niet anders laten voorkomen dat het werkelijk voor je in elkaar zit. Als je iemand bent die nu eenmaal proactief in elkaar zit, dat is al het goed bedoelde advies van het kaliber "Zoekt niet, en gij zult vinden" totaal niet voor je werken. Om uit eigen ervaring te spreken, het heeft voor mij nog nooit gewerkt. Ga er dan ook niet actief druk om maken hoe je het beestje noemt, noem het gewoon zoals het past en wees er klaar mee. Ik heb mensen leren kennen en advertenties gelezen waarbij de persoon in kwestie zich in bochten heeft gewrongen om niet keihard te zeggen: "Ja, ik zoek gewoon een leuke knul". Ik ben persoonlijk van mening dat je die energie beter ergens anders in kan steken.
Een vriendin van mij vertelde eens aan mij dat ze dit jaar echt geen zin had om kerst alleen te vieren en vond dat het eens over moest zijn en het tijd werd om een leuke vent te zoeken voor zichzelf. Kijk, gewoon recht door zee, stoer en vol besluitvaardigheid. Wou dat meer mensen gewoon dat deden in plaats van bijna het politieke gekonkel om een potentiële partner te vinden.
"Waar dan wel Lumen1987?" zal je je afvragen. Ik zag je vraag beantwoorden met een tegenvraag. Binnen de BDSM scene, hoeveel mensen heb je horen vertellen dat ze iemand zoeken die bij specifieke hobbies BEHALVE BDSM passen? Neem de tijd...
Als jouw aantal op een hand te tellen was, snap je mogelijk wat ik bedoel. Ik hoor en lees over mensen die op zoek zijn naar een leuke partner, en komen dan vaak (nogmaal, dit speelt zich af binnen de BDSM scene) met een lijst wensen en/of eisen die nog eerder te maken hebben met fetisclijsten op fetlife dan op de potentiële partner zelf. Het komt mij keer op keer over dat ieder persoon die binnen hun gewenste fetishlijstje past een potentiële partner is! Nu kan ik natuurlijk niet eruit halen of dat inhoudt dat wanneer iemand in dat BDSM kader valt, er gekeken wordt naar hoe de persoon in elkaar zit... Maar kom op mensen, als je een advertentie begint, zeker met oog op een vanilla relatie, waarom zet jullie dan ook niet gewoon niet wat voor persoon jullie zoeken? Ik weet dat in de periode dat ik actief advertenties ben gaan lezen om te kijken of er toevallig een leuke uit sprong, ik er maar 2 (!!!) heb gevonden waarbij op z'n minst 1 regel geschreven was over wat voor soort jongen diegene zocht. De rest van de advertenties waar binnen ik wel viel heb ik getrashed om te simpele reden dát er gewoon niets stond over wat voor soort persoon iemand zoekt. Af en toe lees ik nog wel iets over hygiëne, mogelijk wat over de lengte van de persoon en vaak bij de subbies die het hebben over dat de andere een natuurlijke dominante houding moet uitstralen.
Wat is er gebeurd met een lief persoon zijn, verzorgend, slim, passie voor koken, nieuwsgierig zijn, leergierig zijn of wat nog meer van de duizenden karakter eigenschappen in de wereld? Worden die maar buiten de advertentie gehouden om zo mensen niet onbedoeld te weren omdat ze daar niet binnen vallen? Want als dat zo is, ik lever liever in op BDSM wensen dan op de wensen van een partner, of ik er enkel een speel relatie mee heb of ook een vanilla relatie mee ga opbouwen. Als ik de persoon in kwestie echt niet uit kan staan, dan kan de perfect match from heaven met betrekking tot BDSM van mij gewoon de hort op hoor! Misschien zijn mijn verlangens binnen een (spel)relatie anders dan het gros van het BDSM-minnend volk, maar voor mij komt de persoon in kwestie toch echt op #1 in mijn prioriteiten lijstje, dan BDSM komt daarna pas. Het is voor mij alsof er op de eerste date eerste gesproken gaat worden over favoriete seksposities en vast te stellen hoe hoog het libido van de ander is, voordat men gaat kijken of de persoon zelf wel bij je past. Ben ik nu zo'n simpele ziel, of is dat gewoon ongelooflijk krom??
Ik kan nog wel even doorgaan wat ik van de gemiddelde advertentie vind die ik heb gevonden, maar dan krijgen we teveel last van het "Too long to read" verschijnsel. In plaats daarvan nog een klein dingetje bij het vinden van een potentiële partner, zeker binnen de BDSM scene. Mogelijk besef je je dat het vijvertje waar alle BDSM-minnend Nederland uit vist best klein is. Mogelijk heb je ook gemerkt dat als je al een lange tijd binnen de scene bezig bent, dat er eigenlijk niemand is die bij je schijnt te passen én single is. Vergeet niet eens om gewoon een stap in het onbekende te nemen en bijvoorbeeld naar een BDSM feest te gaan waar je eigenlijk nooit komt. Zie het maar als een nieuw vijvertje aanboren voor jezelf, een nieuwe plek met nieuw potentiële. En wees vooral niet bang om mensen aan te spreken. Als ze bijten, dit je mogelijk als subje al in de goede richting, want normaal gesproken doe ze dat niet zomaar.
Cheers,
Lumen1987
Spelen met twee subjes
JT en ik hebben de afgelopen weken een enthousiaste sub-dame leren kennen waar we het ook wel goed mee konden (en nu nog steeds) vinden. Tijdens het praten kwam het onderwerp van spelen naar boven en daarbij dus in onze situatie dus ik samen met JT met haar zouden gaan spelen. Nu laat ik de details van het gesprek verder gewoon privé, maar er zijn wel interessante dingen bij mezelf naar boven gekomen.
Stel dat het er werkelijk waar van zou komen, dat ik zowel JT als een ander subbenmeisje tot mijn beschikking zou hebben. Wat dan?
Om eerlijk te zijn zou ik het wel een lastige situatie vinden. Ik ben iemand die niet zoveel waarde hecht aan "gewoon eens een keertje los spelen". Ik heb zelf veel meer interesse in het opbouwen van een relatie en het te zien groeien. Op te merken dat mijn macht over het subbenmeisje steeds meer toeneemt. Zien dat omgangsvormen langzamerhand veranderen. Dat ik niet meer om dingen hoef te vragen maar sublief zelf initiatief gaat tonen met dingen waarvan ze heeft geleerd dat die okey, leuk of gewenst zijn.
Wat het ook lastig maakt is dat ik behoorlijk beschermend ben naar JT toe. Daarbij stel ik best wel veel eisen aan een potentiële subzusje voor haar. Zo moet het in ieder geval iemand zijn waar JT wel een beetje door aangetrokken is en moet JT het ook erg goed met diegene kunnen vinden. De persoon moet kunnen accepteren dat ik JT (zeker in het begin, misschien dat er later ooit verandering in komt) een veel hoger plaats dan zijzelf, gewoon omdat ik met JT als een relatie heb en daar ook alles voor zal doen om deze te behouden. Dat houd niet in dat het potentiële subzusje geen support van mij kan verwachten, want dat is onzin. Ander iets zou ook zijn dat er niet gespeeld zal worden zonder dat JT er zelf ook bij is. Ook zal ze een 'lagere rang' hebben in de hiërarchie, wat inhoudt dat JT eigenlijk ook alles met haar subzusje zou mogen doen als ze daar zin in heeft. (En omdat JT weer onder mij zit, zal ze dat enkel mogen doen als ik daar ook mee instem. Daarnaast geld hetzelfde ook als partner viceversa, dus zal ik ook enkel dingen bij het subzusje doen waarmee JT instemt)
Communicatie gaat naar mijn gevoel nog belangrijker worden. Zeker omdat ik deze relatievorm niet zou willen aanhouden als ik merk dat het ten koste gaat van de relatie die ik en JT al hebben. Nu mag ik wel aanleg voor polyamorie hebben, ik prefereer mono-relaties. De reden is simpel: die zijn al ingewikkeld zat! Er een extra persoon bij betrekken maakt alles alleen nog veel ingewikkelder naar mijn gevoel.
Qua spel zijn er wel vele leuke dingen die dan opeens mogelijk zijn. Het feit dat ik verlang dat JT en haar subzusje het goed met elkaar kunnen vinden zorgt voor erg interessante dynamiek in het spel. Bijvoorbeeld wanneer ik de een verantwoordelijk maak voor het ongemak of pijn bij de ander. Simpel voorbeeldje ervan is dat ik de een kietel of mep tot de andere aangeeft zelf gemept/gekieteld wilt worden. Of juist dat diegene die gemept wordt aangeeft dat het tijd is dat de andere geslagen wordt. Er zijn ook nieuwe predicament bondage scenarios mogelijk waarbij beweging van de een pijn bij de ander veroorzaakt. En tsja, als de ander ook nog een beetje interesse heeft naar vrouwen, dan is de subzusjes elkaar seksueel laten bespelen natuurlijk ook een erg opwindende gedachte en vast een leuk schouwspel om naar te kijken. Tsja, ik ben natuurlijk wel een man. En die zijn natuurlijk allemaal hardwired om lesbo-seks tof te vinden enzo. En tsja, als 1 subje teasen al leuk is: 2 subjes teasen is dan nog leuker. Zeker als ze dan ook nog bij elkaar gaan zitten klagen over hoe zielig ze wel niet zijn! En ze dan laten uitvechten wie van de twee mag klaarkomen en de ander dat niet mag de komende tijd. Zo veel leuke ideetjes allemaal...
-Lumen1987
Stel dat het er werkelijk waar van zou komen, dat ik zowel JT als een ander subbenmeisje tot mijn beschikking zou hebben. Wat dan?
Om eerlijk te zijn zou ik het wel een lastige situatie vinden. Ik ben iemand die niet zoveel waarde hecht aan "gewoon eens een keertje los spelen". Ik heb zelf veel meer interesse in het opbouwen van een relatie en het te zien groeien. Op te merken dat mijn macht over het subbenmeisje steeds meer toeneemt. Zien dat omgangsvormen langzamerhand veranderen. Dat ik niet meer om dingen hoef te vragen maar sublief zelf initiatief gaat tonen met dingen waarvan ze heeft geleerd dat die okey, leuk of gewenst zijn.
Wat het ook lastig maakt is dat ik behoorlijk beschermend ben naar JT toe. Daarbij stel ik best wel veel eisen aan een potentiële subzusje voor haar. Zo moet het in ieder geval iemand zijn waar JT wel een beetje door aangetrokken is en moet JT het ook erg goed met diegene kunnen vinden. De persoon moet kunnen accepteren dat ik JT (zeker in het begin, misschien dat er later ooit verandering in komt) een veel hoger plaats dan zijzelf, gewoon omdat ik met JT als een relatie heb en daar ook alles voor zal doen om deze te behouden. Dat houd niet in dat het potentiële subzusje geen support van mij kan verwachten, want dat is onzin. Ander iets zou ook zijn dat er niet gespeeld zal worden zonder dat JT er zelf ook bij is. Ook zal ze een 'lagere rang' hebben in de hiërarchie, wat inhoudt dat JT eigenlijk ook alles met haar subzusje zou mogen doen als ze daar zin in heeft. (En omdat JT weer onder mij zit, zal ze dat enkel mogen doen als ik daar ook mee instem. Daarnaast geld hetzelfde ook als partner viceversa, dus zal ik ook enkel dingen bij het subzusje doen waarmee JT instemt)
Communicatie gaat naar mijn gevoel nog belangrijker worden. Zeker omdat ik deze relatievorm niet zou willen aanhouden als ik merk dat het ten koste gaat van de relatie die ik en JT al hebben. Nu mag ik wel aanleg voor polyamorie hebben, ik prefereer mono-relaties. De reden is simpel: die zijn al ingewikkeld zat! Er een extra persoon bij betrekken maakt alles alleen nog veel ingewikkelder naar mijn gevoel.
Qua spel zijn er wel vele leuke dingen die dan opeens mogelijk zijn. Het feit dat ik verlang dat JT en haar subzusje het goed met elkaar kunnen vinden zorgt voor erg interessante dynamiek in het spel. Bijvoorbeeld wanneer ik de een verantwoordelijk maak voor het ongemak of pijn bij de ander. Simpel voorbeeldje ervan is dat ik de een kietel of mep tot de andere aangeeft zelf gemept/gekieteld wilt worden. Of juist dat diegene die gemept wordt aangeeft dat het tijd is dat de andere geslagen wordt. Er zijn ook nieuwe predicament bondage scenarios mogelijk waarbij beweging van de een pijn bij de ander veroorzaakt. En tsja, als de ander ook nog een beetje interesse heeft naar vrouwen, dan is de subzusjes elkaar seksueel laten bespelen natuurlijk ook een erg opwindende gedachte en vast een leuk schouwspel om naar te kijken. Tsja, ik ben natuurlijk wel een man. En die zijn natuurlijk allemaal hardwired om lesbo-seks tof te vinden enzo. En tsja, als 1 subje teasen al leuk is: 2 subjes teasen is dan nog leuker. Zeker als ze dan ook nog bij elkaar gaan zitten klagen over hoe zielig ze wel niet zijn! En ze dan laten uitvechten wie van de twee mag klaarkomen en de ander dat niet mag de komende tijd. Zo veel leuke ideetjes allemaal...
-Lumen1987
Back in action again
Hey everyone,
ik ga weer aan de slag met de blog en zal weer regelmatig nieuwe dingen op de blog neerzetten! Lumen1987 is weer terug.
-Lumen1987
ik ga weer aan de slag met de blog en zal weer regelmatig nieuwe dingen op de blog neerzetten! Lumen1987 is weer terug.
-Lumen1987
luwste in activiteit
Beste mensen,
momenteel ben ik in de laatste paar weken beland voor mijn afstuderen met als gevolg dat ik de komende paar weken niet mijn reguliere frequentie van berichten op Think about Kink zal plaatsen. Even een kwestie van deadlines gaan halen. Dus nee, ik ben niet óók gestopt met Think about Kink, ik heb even gewoon een gebrek aan tijd om met stukjes te komen. Wanneer mijn documentatie is opgeleverd, ga ik weer zoals vanouds verder met stukjes schrijven.
Mogelijk dat ik nog wel eventjes tijd weet te vinden om nog een stukje online te zetten. Maar de gebruikelijke 'minstens 1x per week' die ik probeer aan te houden ga ik gewoon even laten vallen de komende periode. Máár mochten er mensen zijn die het leuk vinden om zelf wat op Think about Kink te kunnen posten, vooral laten weten!
Hang in there people, het duurt maar een paar weekjes ;)
Cheers,
-Lumen1987
momenteel ben ik in de laatste paar weken beland voor mijn afstuderen met als gevolg dat ik de komende paar weken niet mijn reguliere frequentie van berichten op Think about Kink zal plaatsen. Even een kwestie van deadlines gaan halen. Dus nee, ik ben niet óók gestopt met Think about Kink, ik heb even gewoon een gebrek aan tijd om met stukjes te komen. Wanneer mijn documentatie is opgeleverd, ga ik weer zoals vanouds verder met stukjes schrijven.
Mogelijk dat ik nog wel eventjes tijd weet te vinden om nog een stukje online te zetten. Maar de gebruikelijke 'minstens 1x per week' die ik probeer aan te houden ga ik gewoon even laten vallen de komende periode. Máár mochten er mensen zijn die het leuk vinden om zelf wat op Think about Kink te kunnen posten, vooral laten weten!
Hang in there people, het duurt maar een paar weekjes ;)
Cheers,
-Lumen1987
Reblog - Advies voor "ropetops" en "ropebottoms" van PoisonBeatrice, Part 3
Ik kwam gister een ongelooflijk goed stuk tegen op het internet, en heb toestemming gekregen om deze hier te rehalen in het Nederlands. Het origineel, in het Engels, is te vinden op http://poisonbeatrice.livejournal.com/779429.html. Omdat het een lang stuk is, heb ik besloten het in wat meer hapklare brokken te posten. Bij deze deel 2.
Deel 1 is te vinden hier.
Deel 2 is te vinden hier.
Advies voor ropetops en ropebottoms, Part 3
- PoisonBeatrice
Tips for rope bottoms:
Weet wat hetgene is dat je zoekt en wat je nodig hebt binnen de relatie. Houd je van predicament bondage? Houd je van sierbondage? Houd je van bondages op de vloer? Wil je enkel in een bondage zitten of wil je dat er ook met je gespeeld wordt terwijl je vast zit? Heb je iemand nodig die regelmatig aandacht aan je geeft? Of kan je gewoon in en uit een bondage komen zonder extra zorg? Wees duidelijk en open in wat je nodig hebt. Wees eerlijk over wat je niet wilt doen. Wees fair naar de top. De energie van de bondage in stand te houden kost veel werk van de ropetop. Niet alleen proberen ze te genieten van de kunst van het bonderen, ze houden je ook veilig en helpen je met een ervaring rijker te worden, en tevens een band te vormen.
Als er voor jouw iets niet goed aanvoelt, wat het ook is - zelfs als je het niet kan verwoorden - zeg het de ropetop meteen en geef aan of je in z'n geheel losgemaakt wilt worden, dat enkel een deel van de touwen van je af moeten, of dat het even langzamer moet gaan. Dit kan moeilijk zijn als je in subspace zit en niet goed kan praten, maar probeer je uiterste best. Laat NOOIT een gag toe tijdens de eerste paar keren dat je vastgebonden gaat worden. Hoe moet je je stem laten horen als je niet eens werkelijk kan praten. Ook blindoeken, in mijn mening, zijn een slecht idee te gebruiken met mensen waar je nog nooit eerder mee gespeeld hebt. Ik houd altijd mijn nieuwe speelpartners in de gaten om veilig bezig te zijn, iets wat ik niet kan doen als ik ze niet in de oog kan kijken. Ik weet hoe slecht bindwerk aanvoelt. Het is iets dat ik geleerd heb van Meester K als een tutorial om mezelf veilig te houden in touw bij anderen omdat hij zich zorgen maakte dat ik mezelf zou bezeren omdat ik niet zou weten hoe slecht bindwerk zou aanvoelen, sinds ik eigenlijk verwend ben door voornamelijk enkel met geweldige mensen bezig te zijn geweest. Maar al te vaak zijn ropetops wat aan het overnemen wat ze hebben gezien in een foto of wat ze andere hebben zien doen die het weer hebben geleerd van een bondage van een foto te 'reverse engineeren'. Doorgaans kan je de ropetop niet zien bonderen omdat hij achter je staat dus het is belangrijk dat je weet hoe slecht bindwerk aanvoelt. Als touw aan het glijden is kan dat gevaarlijk zijn. Als touwen over zenuwbanen gaan op manieren waar je jouw twijfels bij hebt zeg dat dan en zorg dat je los gemaakt wordt. Als je de druk van een stuk bondeerwerk voelt wegvallen dan moet je dat ook meteen aangeven. Goed bindwerk slaat niet aan het glijden of behoor niet zomaar minder strak te gaan zitten.
Vraag de ropetop hoe hij heeft geleerd te bonderen. Het is niet zo om te zeggen dat zelf aangeleerde ropetops allemaal gevaarlijk gaan zijn. Het is niet zo dat je kan zeggen dat de mensen die lessen hebben gehad van zogenaamde bondage leraren altijd veilig te werk zullen gaan. Ik ben al lang genoeg in de wereldje geweest om je te kunnen verzekeren dat ik erg veel mensen heb ontmoet die echt hebben uitgevogeld hoe bondage werkt door veel zelfstudie en een paar lessen, en ik heb een hele boel mensen leren kennen die lessen hebben gevolgd en sommigen van hen zijn de meeste gevaarlijke riggers die ik ooit heb ontmoet. Wat ik wil weten is 'hoe' jij het hebt geleerd. Ik wil graag horen over voorzichtig te werk gaan buiten het spel om, dus oefenen zonder spel erin zodat de rigger zich volledig heeft kunnen focussen op het 'engineering' aspect van bondage en niet op andere dingen. Ik wil horen over het bestuderen van tutorials van erg goede beoefenaars, dat diegene lessen heeft gevolgd van gebruik-veilige leraren die werkelijk waar hun studenten de veiligheid aspecten aanleert en goede technieken. Ik wil weten dat er een veiligheidschaar binnen handberijk is, zelfs bij de meeste simpele oefening, omdat dit mij laat weten dat de andere rekening houd met mijn veiligheid en zijn verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid.
Gezondheid, veiligheid en uitwisselen van vloeistoffen:
Als je nog nooit gehoord hebt van de term "fluid bonding" (term voor lichaamsvloeistoffen uitwisselen/onbeschermde seks hebben met iemand) dan alsjeblieft lees je in over dit onderwerp buiten deze tekst om, gezien het belangrijk is voor je eigen gezondheid. In het kort, ELKE uitwisseling van vloeistoffen, zelfs tijdens het zoenen, brengt het risico met zich mee van SOA's. Verder, vingers en seks speeltjes kunnen makkelijk SOA's doen verspreiden. Recentelijk heb ik een student in mijn normale leven leren kennen die de laatste 30 jaar van haar leven met herpes 2 (genitale herpes) op haar hand en nek vanwege een scheurtje op haar vinger dat het virus binnen had gelaten. Het kan iedereen overkomen, dus denk niet dat het jou niet zal overkomen. Er kan met Herpes 2 nog makkelijk omheen gewerkt worden met enige veiligheid, maar de meeste mensen weten niet dat ze het hebben of geven het niet toe als ze het wel weten. Als je van plan ben seksueel bezig te zijn met iemand, gebruik dan alle methodes om je gezondheid te beschermen en bespreek deze ook in detail voordat je van start gaat. Gebruik altijd barrières en breng je eigen seks speeltjes. Gebruik niet die van iemand anders. Je zou je zeker moeten voelen in je partner om deze dingen te kunnen bespreken, anders overweeg om samen niet te spelen omdat je deze simpele doch belangrijke gezondheidssituatie niet openlijk kan bespreken en dat er een grote kans in zit dat veel andere dingen ook niet goed zullen lopen tussen jullie.
Als jullie relatie zich ontwikkeld in het gebied waar je naar een meer seksuele connectie verlangd is het wijs dat jullie beide je volledige laten testen, inclusief bloedtest voor herpes (iets dat niet standaard is voor veel test pakketten), en het resultaat volledig deelt met de ander. Als je eenmaal besloten hebt om verder te gaan met jullie relatie naar een 'fluid bonded' relatie maak een safe-seks contract waar jullie je beide aan zullen houden. Als een van jullie deze verbreekt moeten jullie weer getest worden op SOA's en of stoppen met spelen met diegene of het probleem te bespreken en erachter te komen waarom die persoon het vertrouwen gebroken had.
Ten slotte:
Bondage is een wonderbaarlijk reis met iemand anders, maar het heeft volwassenheid en compassie nodig. Als je niet het gevoel hebt dat je volledig aanwezig en verantwoordelijk naar iemand anders kan zijn, of je nu de top of bottom bent, ga niet spelen met diegene. Zowel de ropetop als de ropebottom stellen hun hart open voor de ervaringen, als ze ten minste het waard zijn om mee te spelen, en als je geen positieve ervaring voor elkaar kan zijn is het het beste om dan samen met met bonderen bezig te zijn. Elke bondage relatie die het waard is vereist dat beide personen emotioneel beschikbaar zijn, zich eerlijk opstellen, en mededogen hebben naar elkaar.
-Lumen1987
Deel 1 is te vinden hier.
Deel 2 is te vinden hier.
Advies voor ropetops en ropebottoms, Part 3
- PoisonBeatrice
Tips for rope bottoms:
Weet wat hetgene is dat je zoekt en wat je nodig hebt binnen de relatie. Houd je van predicament bondage? Houd je van sierbondage? Houd je van bondages op de vloer? Wil je enkel in een bondage zitten of wil je dat er ook met je gespeeld wordt terwijl je vast zit? Heb je iemand nodig die regelmatig aandacht aan je geeft? Of kan je gewoon in en uit een bondage komen zonder extra zorg? Wees duidelijk en open in wat je nodig hebt. Wees eerlijk over wat je niet wilt doen. Wees fair naar de top. De energie van de bondage in stand te houden kost veel werk van de ropetop. Niet alleen proberen ze te genieten van de kunst van het bonderen, ze houden je ook veilig en helpen je met een ervaring rijker te worden, en tevens een band te vormen.
Als er voor jouw iets niet goed aanvoelt, wat het ook is - zelfs als je het niet kan verwoorden - zeg het de ropetop meteen en geef aan of je in z'n geheel losgemaakt wilt worden, dat enkel een deel van de touwen van je af moeten, of dat het even langzamer moet gaan. Dit kan moeilijk zijn als je in subspace zit en niet goed kan praten, maar probeer je uiterste best. Laat NOOIT een gag toe tijdens de eerste paar keren dat je vastgebonden gaat worden. Hoe moet je je stem laten horen als je niet eens werkelijk kan praten. Ook blindoeken, in mijn mening, zijn een slecht idee te gebruiken met mensen waar je nog nooit eerder mee gespeeld hebt. Ik houd altijd mijn nieuwe speelpartners in de gaten om veilig bezig te zijn, iets wat ik niet kan doen als ik ze niet in de oog kan kijken. Ik weet hoe slecht bindwerk aanvoelt. Het is iets dat ik geleerd heb van Meester K als een tutorial om mezelf veilig te houden in touw bij anderen omdat hij zich zorgen maakte dat ik mezelf zou bezeren omdat ik niet zou weten hoe slecht bindwerk zou aanvoelen, sinds ik eigenlijk verwend ben door voornamelijk enkel met geweldige mensen bezig te zijn geweest. Maar al te vaak zijn ropetops wat aan het overnemen wat ze hebben gezien in een foto of wat ze andere hebben zien doen die het weer hebben geleerd van een bondage van een foto te 'reverse engineeren'. Doorgaans kan je de ropetop niet zien bonderen omdat hij achter je staat dus het is belangrijk dat je weet hoe slecht bindwerk aanvoelt. Als touw aan het glijden is kan dat gevaarlijk zijn. Als touwen over zenuwbanen gaan op manieren waar je jouw twijfels bij hebt zeg dat dan en zorg dat je los gemaakt wordt. Als je de druk van een stuk bondeerwerk voelt wegvallen dan moet je dat ook meteen aangeven. Goed bindwerk slaat niet aan het glijden of behoor niet zomaar minder strak te gaan zitten.
Vraag de ropetop hoe hij heeft geleerd te bonderen. Het is niet zo om te zeggen dat zelf aangeleerde ropetops allemaal gevaarlijk gaan zijn. Het is niet zo dat je kan zeggen dat de mensen die lessen hebben gehad van zogenaamde bondage leraren altijd veilig te werk zullen gaan. Ik ben al lang genoeg in de wereldje geweest om je te kunnen verzekeren dat ik erg veel mensen heb ontmoet die echt hebben uitgevogeld hoe bondage werkt door veel zelfstudie en een paar lessen, en ik heb een hele boel mensen leren kennen die lessen hebben gevolgd en sommigen van hen zijn de meeste gevaarlijke riggers die ik ooit heb ontmoet. Wat ik wil weten is 'hoe' jij het hebt geleerd. Ik wil graag horen over voorzichtig te werk gaan buiten het spel om, dus oefenen zonder spel erin zodat de rigger zich volledig heeft kunnen focussen op het 'engineering' aspect van bondage en niet op andere dingen. Ik wil horen over het bestuderen van tutorials van erg goede beoefenaars, dat diegene lessen heeft gevolgd van gebruik-veilige leraren die werkelijk waar hun studenten de veiligheid aspecten aanleert en goede technieken. Ik wil weten dat er een veiligheidschaar binnen handberijk is, zelfs bij de meeste simpele oefening, omdat dit mij laat weten dat de andere rekening houd met mijn veiligheid en zijn verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid.
Gezondheid, veiligheid en uitwisselen van vloeistoffen:
Als je nog nooit gehoord hebt van de term "fluid bonding" (term voor lichaamsvloeistoffen uitwisselen/onbeschermde seks hebben met iemand) dan alsjeblieft lees je in over dit onderwerp buiten deze tekst om, gezien het belangrijk is voor je eigen gezondheid. In het kort, ELKE uitwisseling van vloeistoffen, zelfs tijdens het zoenen, brengt het risico met zich mee van SOA's. Verder, vingers en seks speeltjes kunnen makkelijk SOA's doen verspreiden. Recentelijk heb ik een student in mijn normale leven leren kennen die de laatste 30 jaar van haar leven met herpes 2 (genitale herpes) op haar hand en nek vanwege een scheurtje op haar vinger dat het virus binnen had gelaten. Het kan iedereen overkomen, dus denk niet dat het jou niet zal overkomen. Er kan met Herpes 2 nog makkelijk omheen gewerkt worden met enige veiligheid, maar de meeste mensen weten niet dat ze het hebben of geven het niet toe als ze het wel weten. Als je van plan ben seksueel bezig te zijn met iemand, gebruik dan alle methodes om je gezondheid te beschermen en bespreek deze ook in detail voordat je van start gaat. Gebruik altijd barrières en breng je eigen seks speeltjes. Gebruik niet die van iemand anders. Je zou je zeker moeten voelen in je partner om deze dingen te kunnen bespreken, anders overweeg om samen niet te spelen omdat je deze simpele doch belangrijke gezondheidssituatie niet openlijk kan bespreken en dat er een grote kans in zit dat veel andere dingen ook niet goed zullen lopen tussen jullie.
Als jullie relatie zich ontwikkeld in het gebied waar je naar een meer seksuele connectie verlangd is het wijs dat jullie beide je volledige laten testen, inclusief bloedtest voor herpes (iets dat niet standaard is voor veel test pakketten), en het resultaat volledig deelt met de ander. Als je eenmaal besloten hebt om verder te gaan met jullie relatie naar een 'fluid bonded' relatie maak een safe-seks contract waar jullie je beide aan zullen houden. Als een van jullie deze verbreekt moeten jullie weer getest worden op SOA's en of stoppen met spelen met diegene of het probleem te bespreken en erachter te komen waarom die persoon het vertrouwen gebroken had.
Ten slotte:
Bondage is een wonderbaarlijk reis met iemand anders, maar het heeft volwassenheid en compassie nodig. Als je niet het gevoel hebt dat je volledig aanwezig en verantwoordelijk naar iemand anders kan zijn, of je nu de top of bottom bent, ga niet spelen met diegene. Zowel de ropetop als de ropebottom stellen hun hart open voor de ervaringen, als ze ten minste het waard zijn om mee te spelen, en als je geen positieve ervaring voor elkaar kan zijn is het het beste om dan samen met met bonderen bezig te zijn. Elke bondage relatie die het waard is vereist dat beide personen emotioneel beschikbaar zijn, zich eerlijk opstellen, en mededogen hebben naar elkaar.
-Lumen1987
Sab{R}ina neemt afscheid
Om maar met de deur in huis te vallen: Ik moet helaas afscheid nemen als blogger op Think about Kink. Ik ben de blog ooit begonnen in een impuls en omdat ik het heel leuk vind om te schrijven over BDSM, en ik daar graag een eigen plekje voor wilde. Nu vind ik het nog steeds heel leuk om over BDSM te schrijven, maar ik heb eigenlijk nooit genoeg tijd kunnen vinden om de blog goed bij te houden.
Aangezien ik er een hekel aan heb om dingen halfbakken te doen en ik dat eigenlijk überhaupt nooit doe, is het dus hoog tijd voor mij om te zeggen dat ik voorlopig mijn poging tot het actief bloggen even laat voor wat 't is. Lumen heeft van deze blog een kick-ass blog gemaakt en ik kan hem daarin alleen maar heel veel veren in zijn achterste steken en hopen dat hij dat blijft doen (maar dat weet ik eigenlijk wel zeker).
Voor mij rest nu even niets dan iedereen bedanken voor 't lezen van mijn blogposts, en te zeggen dat ik hoop dat ik over niet al te lange tijd toch wat rustiger vaarwater heb gevonden en wel weer de kans zie om te gaan bloggen! Dus hopelijk tot ziens!
Aangezien ik er een hekel aan heb om dingen halfbakken te doen en ik dat eigenlijk überhaupt nooit doe, is het dus hoog tijd voor mij om te zeggen dat ik voorlopig mijn poging tot het actief bloggen even laat voor wat 't is. Lumen heeft van deze blog een kick-ass blog gemaakt en ik kan hem daarin alleen maar heel veel veren in zijn achterste steken en hopen dat hij dat blijft doen (maar dat weet ik eigenlijk wel zeker).
Voor mij rest nu even niets dan iedereen bedanken voor 't lezen van mijn blogposts, en te zeggen dat ik hoop dat ik over niet al te lange tijd toch wat rustiger vaarwater heb gevonden en wel weer de kans zie om te gaan bloggen! Dus hopelijk tot ziens!
Reblog - Advies voor "ropetops" en "ropebottoms" van PoisonBeatrice, Part 2
Ik kwam gister een ongelooflijk goed stuk tegen op het internet, en heb toestemming gekregen om deze hier te rehalen in het Nederlands. Het origineel, in het Engels, is te vinden op http://poisonbeatrice.livejournal.com/779429.html. Omdat het een lang stuk is, heb ik besloten het in wat meer hapklare brokken te posten. Bij deze deel 2.
Deel 1 is te vinden hier.
Advies voor ropetops en ropebottoms, Part 2
- PoisonBeatrice
Tips voor de ropetops:
We moeten allemaal op een eigen manier ontwikkelen op dit pad. Alsjeblieft accepteer het volgende als enkel als een mogelijke manier van hoe je erin kan ontwikkelen. Dit is mijn manier. Als ik iemand heb ontmoet waarmee ik samen met touw zou willen spelen dan vraag ik diegene over diens interesse gebied met betrekking tot bondage. Ik vraag diegene om me foto's te sturen die haar aanspreken. Ik vraag haar dingen om erachter te komen of diegene enkel interesse heeft hoe een bondage aanvoelt, predicament bondage, suspensions, vloerwerk of enkel de kunstvorm. Ik probeer erachter te komen of diegene D/s ervaringen heeft gehad en hoe die waren. Ik probeer erachter te komen of ze een ropebottom of een ropesub wilt zijn, wat twee verschillende dingen voor me zijn, dus het is belangrijk dat ik haar needs weet in dat optiek. I probeer erachter te komen of diegene andere partners heeft en of die ook bewust zijn dat hij of zij interesse heeft om met mij te spelen. Ik probeer diegene ook op emotioneel vlak te leren kennen, probeer te achterhalen over ze met bepaalde dingen zit zoals angst aanvallen. Ook probeer ik erachter te komen of diegene het spel wilt om zichzelf te leren kennen of dat het een manier is voor diegene om in een ongezonde gewoonte te blijven steken.
Als we uiteindelijk beide besluiten dat het een goed idee is om elkaar aan te voelen dan zal onze eerste sessie vrij voorzichtig en niet al te intens zijn. Ik leg haar uit dat ik haar enkel vrij losjes zal bonderen, al wel natuurlijk strak genoeg om de touwen op de juiste plaatsen te houden, voor ik ben voorzichtig met diens psychische en lichamelijke limieten. Het is een soort try-out voor ons beide. Ik nodig diegene uit naar mijn ruimte, waar we gewoon zitten en wat praten. Ik laat de persoon in kwestie mijn touw zien en misschien ook een paar fysieke houdingen en check of ze die met gemak kan doen.
Wanneer ik opmerk dat de spanning er grotendeels af is vraag ik of diegene klaar is om te beginnen. We gaan dan van start en beginnen met de bondage die we tijdens ons gesprek hebben afgesproken. Ik leg diegene uit dat ik erg veel met diegene zal praten omdat deze eerste ontmoetingen ook bedoeld zijn om elkaar beter te leren kennen, maar dat als we een diepere connectie ontwikkelen de communicatie anders zal gaan lopen. Ik leg hem of haar uit waarom de touwen op specifieke plaatsen zitten en waarom ik een bepaalde mate van druk gebruik. Ik check erg vaak bij de persoon in kwestie of alles goed aan voelt of het ook bevalt. Ook bespreek ik hoe dingen waarschijnlijk zouden verschillen als we echt zouden gaan spelen.
Doorgaans begin ik NIET met een bondage waarbij de armen op de rug vastgezet worden, omdat dat psychologisch erg intens is. In plaats daarvan begin ik met iets simpels waarbij de persoon diens handen gewoon kan zien of misschien een sierbondage waarbij de armen gewoon vrij zijn. Als de persoon in kwestie nog nooit eerder in een bondage heeft gezeten, bind ik de armen doorgaan niet vast bij onze eerste keer omdat een bondage ondergaan dan al veel om te verwerken is, en in plaats daarvan bondeer ik dan de benen of doe ik een sierbondage.
Wanneer we klaar zijn ruim ik erg langzaam de touwen en de rest op terwijl we nog napraten, zorg ervoor dat diegene water drinkt, en checken of de persoon nog andere vormen van nazorg (aftercare) nodig heeft wat dat dan zou mogen zijn. Ik neem contact met diegene op zo snel mogelijk om diegene te bedanken door de tijd die we samen hebben gedeeld en verzeker diegene dat ik klaar sta om te helpen met het verwerken van dingen die mogelijk losgekomen zijn. MAAR, ik doe dit niet meteen als ik geen goed gevoel heb voor een mogelijk vervolg spel. Dit zou kwetsend kunnen zijn als de persoon in kwestie nog een beetje in een headspace zit en nog niet volledig met twee voeten op de aarde staat. Als ik niet verder zou willen gaan met het spelen tussen ons, dan achter ik een paar dagen tot er een goed moment zich aanbiedt om het voorzichtig te vertellen. Als ik wel verder zou willen gaan, laat ik dat weten en laat ik diegene het tempo bepalen.
Na een paar dagen sinds we gespeeld hebben check ik even bij de persoon om te zien hoe die zich voelt, lichamelijk en gestelijk, sinds we gespeeld hebben. Ik probeer erachter te komen wat erg bevallen was, of er voorkeuren zijn ontstaan voor iets nieuws en/of meer, wat men van de strakheid van de bondage vond en de ervaringen van verschillende bondages. We zullen dan een nieuwe dag prikken om weer eens te gaan spelen.
Bij de volgende sessie volg ik hetgene wat we afgelopen keer hadden besproken om te verkennen, zonder extra dingen toe te voegen zelfs als ik een goede klik tussen ons voel, omdat ik vertrouwen in elkaar woord wil opbouwen. Als ik wel het gevoel kreeg dat er een erg goede klik aanwezig was, dan zal ik dat vertellen nadat we klaar zijn, wanneer de tijd daar goed voor is en kijk ik ook hoe de andere daarover denkt en misschien dat ook ervaren had. Bij de tweede keer zal ik wat meer serieuze bondage aanleggen, hoewel nog steeds voorzichtig aan wanneer we niet gewoon van afbeeldingen aan het oefenen zijn maar een echte bondage-spel opzetten. We bouwen vanaf dit punt op, waarbij we groeien met elke sessie, zowel in vertrouwen als intensiteit.
Deel 1 is te vinden hier.
Advies voor ropetops en ropebottoms, Part 2
- PoisonBeatrice
Tips voor de ropetops:
We moeten allemaal op een eigen manier ontwikkelen op dit pad. Alsjeblieft accepteer het volgende als enkel als een mogelijke manier van hoe je erin kan ontwikkelen. Dit is mijn manier. Als ik iemand heb ontmoet waarmee ik samen met touw zou willen spelen dan vraag ik diegene over diens interesse gebied met betrekking tot bondage. Ik vraag diegene om me foto's te sturen die haar aanspreken. Ik vraag haar dingen om erachter te komen of diegene enkel interesse heeft hoe een bondage aanvoelt, predicament bondage, suspensions, vloerwerk of enkel de kunstvorm. Ik probeer erachter te komen of diegene D/s ervaringen heeft gehad en hoe die waren. Ik probeer erachter te komen of ze een ropebottom of een ropesub wilt zijn, wat twee verschillende dingen voor me zijn, dus het is belangrijk dat ik haar needs weet in dat optiek. I probeer erachter te komen of diegene andere partners heeft en of die ook bewust zijn dat hij of zij interesse heeft om met mij te spelen. Ik probeer diegene ook op emotioneel vlak te leren kennen, probeer te achterhalen over ze met bepaalde dingen zit zoals angst aanvallen. Ook probeer ik erachter te komen of diegene het spel wilt om zichzelf te leren kennen of dat het een manier is voor diegene om in een ongezonde gewoonte te blijven steken.
Als we uiteindelijk beide besluiten dat het een goed idee is om elkaar aan te voelen dan zal onze eerste sessie vrij voorzichtig en niet al te intens zijn. Ik leg haar uit dat ik haar enkel vrij losjes zal bonderen, al wel natuurlijk strak genoeg om de touwen op de juiste plaatsen te houden, voor ik ben voorzichtig met diens psychische en lichamelijke limieten. Het is een soort try-out voor ons beide. Ik nodig diegene uit naar mijn ruimte, waar we gewoon zitten en wat praten. Ik laat de persoon in kwestie mijn touw zien en misschien ook een paar fysieke houdingen en check of ze die met gemak kan doen.
Wanneer ik opmerk dat de spanning er grotendeels af is vraag ik of diegene klaar is om te beginnen. We gaan dan van start en beginnen met de bondage die we tijdens ons gesprek hebben afgesproken. Ik leg diegene uit dat ik erg veel met diegene zal praten omdat deze eerste ontmoetingen ook bedoeld zijn om elkaar beter te leren kennen, maar dat als we een diepere connectie ontwikkelen de communicatie anders zal gaan lopen. Ik leg hem of haar uit waarom de touwen op specifieke plaatsen zitten en waarom ik een bepaalde mate van druk gebruik. Ik check erg vaak bij de persoon in kwestie of alles goed aan voelt of het ook bevalt. Ook bespreek ik hoe dingen waarschijnlijk zouden verschillen als we echt zouden gaan spelen.
Doorgaans begin ik NIET met een bondage waarbij de armen op de rug vastgezet worden, omdat dat psychologisch erg intens is. In plaats daarvan begin ik met iets simpels waarbij de persoon diens handen gewoon kan zien of misschien een sierbondage waarbij de armen gewoon vrij zijn. Als de persoon in kwestie nog nooit eerder in een bondage heeft gezeten, bind ik de armen doorgaan niet vast bij onze eerste keer omdat een bondage ondergaan dan al veel om te verwerken is, en in plaats daarvan bondeer ik dan de benen of doe ik een sierbondage.
Wanneer we klaar zijn ruim ik erg langzaam de touwen en de rest op terwijl we nog napraten, zorg ervoor dat diegene water drinkt, en checken of de persoon nog andere vormen van nazorg (aftercare) nodig heeft wat dat dan zou mogen zijn. Ik neem contact met diegene op zo snel mogelijk om diegene te bedanken door de tijd die we samen hebben gedeeld en verzeker diegene dat ik klaar sta om te helpen met het verwerken van dingen die mogelijk losgekomen zijn. MAAR, ik doe dit niet meteen als ik geen goed gevoel heb voor een mogelijk vervolg spel. Dit zou kwetsend kunnen zijn als de persoon in kwestie nog een beetje in een headspace zit en nog niet volledig met twee voeten op de aarde staat. Als ik niet verder zou willen gaan met het spelen tussen ons, dan achter ik een paar dagen tot er een goed moment zich aanbiedt om het voorzichtig te vertellen. Als ik wel verder zou willen gaan, laat ik dat weten en laat ik diegene het tempo bepalen.
Na een paar dagen sinds we gespeeld hebben check ik even bij de persoon om te zien hoe die zich voelt, lichamelijk en gestelijk, sinds we gespeeld hebben. Ik probeer erachter te komen wat erg bevallen was, of er voorkeuren zijn ontstaan voor iets nieuws en/of meer, wat men van de strakheid van de bondage vond en de ervaringen van verschillende bondages. We zullen dan een nieuwe dag prikken om weer eens te gaan spelen.
Bij de volgende sessie volg ik hetgene wat we afgelopen keer hadden besproken om te verkennen, zonder extra dingen toe te voegen zelfs als ik een goede klik tussen ons voel, omdat ik vertrouwen in elkaar woord wil opbouwen. Als ik wel het gevoel kreeg dat er een erg goede klik aanwezig was, dan zal ik dat vertellen nadat we klaar zijn, wanneer de tijd daar goed voor is en kijk ik ook hoe de andere daarover denkt en misschien dat ook ervaren had. Bij de tweede keer zal ik wat meer serieuze bondage aanleggen, hoewel nog steeds voorzichtig aan wanneer we niet gewoon van afbeeldingen aan het oefenen zijn maar een echte bondage-spel opzetten. We bouwen vanaf dit punt op, waarbij we groeien met elke sessie, zowel in vertrouwen als intensiteit.
-Lumen1987
Reblog - Advies voor "ropetops" en "ropebottoms" van PoisonBeatrice, Part 1
Ik kwam gister een ongelooflijk goed stuk tegen op het internet, en heb toestemming gekregen om deze hier te rehalen in het Nederlands. Het origineel, in het Engels, is te vinden op http://poisonbeatrice.livejournal.com/779429.html. Omdat het een lang stuk is, heb ik besloten het in wat meer hapklare brokken te posten. Bij deze part 1.
Advies voor ropetops en ropebottoms, Part 1
- PoisonBeatrice
In het afgelopen jaar heb ik 2 bondage relaties gehad die mislukt zijn doordat de ropetop niet helemaal gericht was met de integriteit en bedachtzaamheid die nodig is voor mij om me veilig te voelen wanneer ik in zijn touwen bevind. Toegegeven, ik ben wel erg verwend met mijn relatie met J, omdat hij altijd geweldig goed voor mij gezorgd heeft voor, tijdens en na onze bondage sessies. Tijdens mijn eigen ropetop ervaringen heb ik echt wonderbaarlijke en vertrouwensvolle relaties gehad met de vrouwen die ik gebonden heb. Ik ging er van uit dat iuit dat van iedereen waarmee ik samen met touw bezig wilde zijn, ze net zo voorzichtig zijn als dat ik ben met mijn partners en zoals J dat is met mij, maar dit blijkt niet altijd zo te zijn.
Na de tweede relatie die op de klippen liep kwam ik erachter dat er veel gesproken werd over hoe je iemand vast maakt, de veiligheid aspecten, het ontwerp, het fysiek voorbereiden om in te touwen te gaan, er ruimte voor te maken, etc, maar er werd nooit echt veel gesproken over de zorg voor de eigenlijke relatie tussen ropetop en ropebottom.
Het is niet verplicht dat de rope top/bottom relatie een romantisch relatie is om deze belangrijke aspecten te behandelen. Veel ropetops hebben niet door dat ropebottoms zich dan erg kwetsbaar opstellen en het betaalt zich dan ook terug om zorg te geven dat verder rijkt dan enkel de tijd waarbij je werkelijk met elkaar bezig bent. Iets wat over het hoofd gezien wordt omdat ze zelf doorgaans niet in de touwen zitten.
Sinds ik nu een aantal relaties heb gehad waarin ik in de touwen heb gezeten, net als dat ik vele relaties heb gehad waarbij ik de bondages aanlegde, dacht ik dat ik wat aan het voorgenoemde situatie kan doen. Weet, dat ik niet geloof dat iedereen op dezelfde manier in elkaar steekt als ik, or dat iedereen het met me eens zal zijn met wat ik schrijf. Alsjeblieft accepteer hetgeven wat ik hier neerzet als een product van mijn eigen personlijke ervaringen en bepaal voor jezelf in hoeverre dat overeenkomt of inpast bij je eigen ervaringen en wat jij belangrijk acht.
Advies voor ropetops en ropebottoms, Part 1
- PoisonBeatrice
In het afgelopen jaar heb ik 2 bondage relaties gehad die mislukt zijn doordat de ropetop niet helemaal gericht was met de integriteit en bedachtzaamheid die nodig is voor mij om me veilig te voelen wanneer ik in zijn touwen bevind. Toegegeven, ik ben wel erg verwend met mijn relatie met J, omdat hij altijd geweldig goed voor mij gezorgd heeft voor, tijdens en na onze bondage sessies. Tijdens mijn eigen ropetop ervaringen heb ik echt wonderbaarlijke en vertrouwensvolle relaties gehad met de vrouwen die ik gebonden heb. Ik ging er van uit dat iuit dat van iedereen waarmee ik samen met touw bezig wilde zijn, ze net zo voorzichtig zijn als dat ik ben met mijn partners en zoals J dat is met mij, maar dit blijkt niet altijd zo te zijn.
Na de tweede relatie die op de klippen liep kwam ik erachter dat er veel gesproken werd over hoe je iemand vast maakt, de veiligheid aspecten, het ontwerp, het fysiek voorbereiden om in te touwen te gaan, er ruimte voor te maken, etc, maar er werd nooit echt veel gesproken over de zorg voor de eigenlijke relatie tussen ropetop en ropebottom.
Het is niet verplicht dat de rope top/bottom relatie een romantisch relatie is om deze belangrijke aspecten te behandelen. Veel ropetops hebben niet door dat ropebottoms zich dan erg kwetsbaar opstellen en het betaalt zich dan ook terug om zorg te geven dat verder rijkt dan enkel de tijd waarbij je werkelijk met elkaar bezig bent. Iets wat over het hoofd gezien wordt omdat ze zelf doorgaans niet in de touwen zitten.
Sinds ik nu een aantal relaties heb gehad waarin ik in de touwen heb gezeten, net als dat ik vele relaties heb gehad waarbij ik de bondages aanlegde, dacht ik dat ik wat aan het voorgenoemde situatie kan doen. Weet, dat ik niet geloof dat iedereen op dezelfde manier in elkaar steekt als ik, or dat iedereen het met me eens zal zijn met wat ik schrijf. Alsjeblieft accepteer hetgeven wat ik hier neerzet als een product van mijn eigen personlijke ervaringen en bepaal voor jezelf in hoeverre dat overeenkomt of inpast bij je eigen ervaringen en wat jij belangrijk acht.
- Wanneer je voor het eerst de chemie voelt bij iemand, waarbij je het gevoel krijgt dat je met diegene met touwen wil werken, vraag aan diegene welk tempo goed werkt om iemand te leren kennen. Ik ben voorzichtig voor iedereen die meteen mij wilt vastbinden voordat we elkaar ook werkelijkwaar kennen. Van het perspectief van de ropetop, heb ik mijn deel aan ropebottom stalkers gehad, mensen die problemen maakte door zich in mijn leven te dwingen verder dan ik wenste, en dit waren mensen die té snel aan het bonderen wilde beginnen. Dus tegenwoordig werk ik met niemand die gebonden wilt worden door mij zonder dat diegene zeker kon weten dat ik een veilig persoon ben. Vanuit het ropebottom perspectief, heb ik tops gehad die me niet kennen en vertelde dat ze me wilde bonderen. Dat geeft mij het gevoel dat het niet om de persoonlijke connectie gaat, maar eerder om een stukje ego van diegene, en waarschijnlijk zullen zij ropebottoms objectificeren, wat niet bepaald veilig is op emotioneel vlak (voor mij althans). Houd er wel rekening mee dat de context hier gaat om mensen die een relatie willen opbouwen, en niet diegene die gewoon een keertje willen spelen met je. Ik zeg alleen dat dit mijn eigen ervaring is met de ropetops die interesse tonen in het creëren van een relatie en het eerste waar ze mee beginnen is het vastbinden in plaats van mij te leren kennen. Deze personen probeer ik te mijden, gezien ik dan geloof dat we niet hetzelfde idee hebben over de rekatiel.
- Respecteer bestaande relaties. Dit geld voor beide partijen natuurlijk. De ropetop moet verantwoordelijk zijn voor zijn huidige connecties, en er zeker van zijn dat die partners zich goed voelen dat diegene met iemand anders gaat spelen en daar ook kennis van hebben. Als de ropebottom zelf een relatie heeft, is het een goed idee om er zeker van te zijn dat diens partner(s) weten van je potentiële bondage-spel en dit ook okey vinden. Als er sprake is van een relatie met machtsverschillen, spreek met de ropebottom af om eens samen met de andere partner rond te tafel te gaan zitten om grenzen af te spreken.
- Grenzen; Het is zo belangrijk om deze te bespreken met betrekking tot het bondage-spel en het onderling communiceren. Bijvoorbeeld, sinds ik eigendom ben van J, mag niemand mij buiten het spel op toppen zonder toestemming van J. En dan alsnog zal hij details geven over wat wel toegestaan is qua toppen en wat niet. Voor de ropebottom, is het belangrijk om de interesse van de ropetop te bespreken naar de hoedanigheid van machtverschil die zou wensen. Ik merk maar al te vaak dat ropebottoms toch wat meer D/s aspecten willen dan enkel vastgebonden worden maar dit niet bespreken en dan gefrustreerd raken als aan die stille behoeftes niet voldaan wordt. Aan de andere kant, het kan ook heel goed dat de ropetop in kwestie helemaal geen interesse heeft om buiten de bondage-spel macht over diegene te beschikken, and dat je simpelweg moet accepteren dat elk persoon diens eigen wensen heeft en uit te zoeken of je daar in past en hoe.
- Communicatie; Dit is zeker mijn stokpaardje van de afgelopen tijd. De twee mislukte bondage-relaties begonnen beiden met goede en constante communicatie, zorg en lieve gebaren. Uiteindelijk raakte beide meer druk met andere aspecten van hun leven en ze communiceerde niet meer op dezelfde manier als voorheen met me, legde zichzelf nooit uit and toch wilde ze me kwetsbaar in hun touwen hebben. Dus, hier is mijn grootste tip voor de ropetops: wat voor soort communicatie je wenst voor een lang durende relatie, begin er vroeg mee en blijf dat ook aanhouden, want voor de ropebottom voelt zich behoorlijk kwetsbaar en gebrek in communicatie maakt een gebrek in vertrouwen en vergroot onzekerheid en jullie zullen beiden niet echt aan jullie grieven komen. Ik snap dat het erg spannend is wanneer je connectie nog vers is, maar je moet wel verantwoordelijk omgaan met iemands anders hart en je moet jezelf genoeg kennen om na te gaan of je deze vorm van relatie wilt en dit kan volhouden met een zorgzaam hart. Voor een ropebottom, je kan zelf de frequentie van de communicatie met je ropetop beïnvloeden, and als je vind dat diegene inconsistent is in wanneer of hoe diegene met je communiceert en je krijgt twijfels over jullie relatie dan is het 't beste om de relatie te laten vallen en meer passendere relatie te vinden die beter macht met jouw wensen.
- Lichamelijk zaken; Vanuit het perspectief vna de ropebottom, heb ik mezelf te vaak geblesseerd vanwege 1) niet toegeven wat mijn zwakke punten zijn, andere blessures of gevoeligheden uit angst dat diegene niet met me zou willen spelen, 2) spelen met iemand waarbij ik me niet volledig veilig bij voel maar het toch deed omdat ik zo erg naar de touwen verlangde, 3) niet aan geven als er iets verkeerd gaat tijdens het bonderen omdat ik niet los wilde komen, de top niet wilde teleurstellen of beide. Van het perspectief van de top, is het belangrijk om duidelijk te vragen en de ropebottom in de gaten te houden. Nuttige vragen zijn onder andere...
Heb je wel eens eerder problemen in bondage gehad? Zo ja, kan je in detail vertellen wat dat was?
Heb je enige zenuwproblemen? Vallen je armen bijvoorbeeld snel in slaap?
Heb je enige blessures of gevoeligheden?
Heb je een (auto)ongeluk gehad waarbij je een whiplash aan over hebt gehouden?
Heb je last van angst of paniek aanvallen?
Kan je volledig aangeven als er iets niet goed zit of is volgens jou?
Zoals ik al zei, gezien ik een ropebottom ben die niet aangeeft als er iets mis gaat of is, en daarbij de ropetop geen belangrijke info geef om me veilig te houden, wil ik herhalen dat het een goed iets is voor de ropetop om bij de ropebottom te checken of alles nog okey is, of diens handen/voeten koud aan voelen, of de bottom met diens vingers of tenen aan het spelen is (alsof diegene deze beweegt om ze wakkeer te maken en te verlossen van getintel). Misschien moet je de bottom verzekeren dat ze niet geheel uit de bondage hoeft en dat je ook gewoon aanpassingen kan maken om haar veilig te houden van blessures. - Na het spel. Voor sommige, zoals ik, is de energie die je krijgt van in touwen zitten zo verslindend dat er vaak een soort crash plaats vind dat misschien pas na een paar uur of zelf de volgende dag kan plaats vinden. Als een ropetop, vind ik het belangrijk om te weten hoe mijn partners hier mee omgaan. Sommigen van hen crashen practisch nooit, en hen kan ik gewoon even aan de pols voelen met een emailtje de dag erna. Andere hebben het nodig dat ik even contact met ze opneem via telefoon later op de avond om hen goed te laten voelen door te zeggen dat ik het spel erg leuk vond en dat je klaar voor diegene staat als hij of zij me nodig heeft. Als ik niet weet wat de needs zijn van mijn bottom in dat aspect, kan dat wel eens flink roet in het eten werpen in een anders perfecte relatie.
- Gedraag je verantwoordelijk voor hetgene wat je begint, en dit geld voor zowel de rope bottom als top. Als je merkt dat de connectie niet goed zit zeg dat op een manier waarbij je de ander zo min mogelijk kwetst. Ga vooral NIET stoppen met praten met diegene. Dat is niet fair, is onvolwassen en onverantwoordelijk en als je het plan heb om met meerdere mensen te werken is het reëel dat je daardoor relaties afkapt, en daarbij toekomstige goede relaties in de weg gaat zitten. Aan de andere hand, als je met zorg en gevoel ergens een einde aan maakt, zal dat je helpen om toekomstige relaties te beter te kunnen ontwikkelen omdat je aangeraden zal worden als een veilig persoon om met touw mee te spelen.
- Neem de Boedhistische filosofie over naar bondage-spel relaties. Ten eerste, als je goed voor iemand kan zijn doe dat dan ook. Als je dat niet kan, zet je dan in om ten minste geen leed te veroorzaken. Als je er niets aan kan doen om leed te veroorzaken (bijvoorbeeld omdat je op het punt staat om een relatie af te kappen), probeer het dan met zo min mogelijk leed te doen en zoveel mogelijk mededogen.
-Lumen1987
Single sub - hoe ga je ermee om?
Ik heb zelf een tijdje geleden zitten klagen over het koos-Dom-loos zijn en dat ik sommige momenten ook echt kriegel word van mijn innerlijke subje dat zo graag een leuke Dom tegen het lijf zou willen lopen. Ik snap maar al te goed hoe kut het kan zijn voor sommige single subbies out there. Nu kwam ik een interessant artikel tegen op submissiveguide.com, dat dus ging hoe je jouw onderdanigheid kon voeden ookal heb je geen vaste partner.
Het stuk suggereert om wat persoonlijk protocol in je leven te gaan bouwen. Dat kan iets simpels zijn als voor het slapen gaan op je knieën voorovergebogen te reflecteren op je dag (of misschien nog specifieker, de dingen die jouw onderdanigheid hebben weten los te maken of hebben gevoed), bepaalde discipline in je leven te roepen (het huis spik en span houden zonder uit te stellen) of wat te doen voor de community zoals vrijwilligerswerk (met het idee dat je andere mensen daarmee 'pleased'). Er zit natuurlijk wel een grote maar aan dit hele verhaal: je moet wel die discipline op jezelf kunnen houden. En tsja, als het om je onderdanigheid te voeden gaat, moet je wel een beetje daar je kicks vandaan kunnen halen.
Persoonlijk kan ik hier waardevolle projecten in kunnen bedenken. Een fitness traject zou hier naar mijn idee heel goed in kunnen passen. Daarnaast levert het je ook nog andere dingen op naast een mogelijk blij (of in ieder geval minder zielig) innerlijk subje, zoals met een beetje mazzel dat goddelijke lichaam waar je altijd van hebt gedroomd. Misschien, als je fan bent van Gorean posities, zou je die kunnen gaan oefenen. En niet alleen de posities an sich, maar ook de transities van positie op positie. Of misschien eens tijd om aan je lapdance/striptease skills te gaan werken. Ik denk dat er wel nog een paar andere leuke projecten bedacht kunnen worden die je innerlijke subje weten te kriebelen en je er ook nog wat aan overhoud.
Maar het kan ook een keerzijde hebben, wat iemand ook als commentaar op dat stukje had gegeven. Als je teveel gefixeerd gaat raken op het feit dat je "koos-Dom-loos" bent, je mogelijk kan gaan veranderen in de categorie "wanhopig sub" waar eigenlijk menig Dominant persoon geen interesse naar heeft. Dit kan heel goed een vicieuze cirkel gaan maken waarbij je uiteindelijk je probleem totaal buiten proporties opblaast. En een project ondernemen zou hier dan wel eens in kunnen gaan devalueren!
Wat voor mij erg goed hielp vroeger, was mijn gedachten van me af schrijven en dat kristaliseren in verhalen. Die verhalen zijn trouwens nog terug te vinden op het web, maar momenteel heb ik dat medium niet echt tot mijn beschikking. Mijn afstuderen voorkomt dat ik echt lekker een schrijfsessie kan doormaken, waar ik vroeger makkelijk een uur of 3 bezig kon zijn met hoofdstukken uit mijn pols schudden. Meeste van mijn tijd gaat toch in games, salsa en sociale contacten zitten. Daarnaast heb ik nu wel een beetje een wat meer luxere positie van dat mijn dominante kant vaak genoeg naar boven komt vanwege JT.
Dus mocht je in zo'n lastig pakket zitten, misschien dat je eens kan gaan nadenken over zo'n project. Denk eens na over wat jij eigenlijk zou willen als sub. Of je een bepaald ideaalbeeld hebt van jezelf als sub, en bedenk of je daar zelf ook dingen voor zou kunnen doen om dichter bij jouw ideaalbeeld te komen. Maar let wel een beetje op dat je er niet door gaat zitten fixeren op het stukje "single". Fixeer op het stukje "sub", en waar daarmee!
-Lumen1987
Het stuk suggereert om wat persoonlijk protocol in je leven te gaan bouwen. Dat kan iets simpels zijn als voor het slapen gaan op je knieën voorovergebogen te reflecteren op je dag (of misschien nog specifieker, de dingen die jouw onderdanigheid hebben weten los te maken of hebben gevoed), bepaalde discipline in je leven te roepen (het huis spik en span houden zonder uit te stellen) of wat te doen voor de community zoals vrijwilligerswerk (met het idee dat je andere mensen daarmee 'pleased'). Er zit natuurlijk wel een grote maar aan dit hele verhaal: je moet wel die discipline op jezelf kunnen houden. En tsja, als het om je onderdanigheid te voeden gaat, moet je wel een beetje daar je kicks vandaan kunnen halen.
Persoonlijk kan ik hier waardevolle projecten in kunnen bedenken. Een fitness traject zou hier naar mijn idee heel goed in kunnen passen. Daarnaast levert het je ook nog andere dingen op naast een mogelijk blij (of in ieder geval minder zielig) innerlijk subje, zoals met een beetje mazzel dat goddelijke lichaam waar je altijd van hebt gedroomd. Misschien, als je fan bent van Gorean posities, zou je die kunnen gaan oefenen. En niet alleen de posities an sich, maar ook de transities van positie op positie. Of misschien eens tijd om aan je lapdance/striptease skills te gaan werken. Ik denk dat er wel nog een paar andere leuke projecten bedacht kunnen worden die je innerlijke subje weten te kriebelen en je er ook nog wat aan overhoud.
Maar het kan ook een keerzijde hebben, wat iemand ook als commentaar op dat stukje had gegeven. Als je teveel gefixeerd gaat raken op het feit dat je "koos-Dom-loos" bent, je mogelijk kan gaan veranderen in de categorie "wanhopig sub" waar eigenlijk menig Dominant persoon geen interesse naar heeft. Dit kan heel goed een vicieuze cirkel gaan maken waarbij je uiteindelijk je probleem totaal buiten proporties opblaast. En een project ondernemen zou hier dan wel eens in kunnen gaan devalueren!
Wat voor mij erg goed hielp vroeger, was mijn gedachten van me af schrijven en dat kristaliseren in verhalen. Die verhalen zijn trouwens nog terug te vinden op het web, maar momenteel heb ik dat medium niet echt tot mijn beschikking. Mijn afstuderen voorkomt dat ik echt lekker een schrijfsessie kan doormaken, waar ik vroeger makkelijk een uur of 3 bezig kon zijn met hoofdstukken uit mijn pols schudden. Meeste van mijn tijd gaat toch in games, salsa en sociale contacten zitten. Daarnaast heb ik nu wel een beetje een wat meer luxere positie van dat mijn dominante kant vaak genoeg naar boven komt vanwege JT.
Dus mocht je in zo'n lastig pakket zitten, misschien dat je eens kan gaan nadenken over zo'n project. Denk eens na over wat jij eigenlijk zou willen als sub. Of je een bepaald ideaalbeeld hebt van jezelf als sub, en bedenk of je daar zelf ook dingen voor zou kunnen doen om dichter bij jouw ideaalbeeld te komen. Maar let wel een beetje op dat je er niet door gaat zitten fixeren op het stukje "single". Fixeer op het stukje "sub", en waar daarmee!
-Lumen1987
Homohuwelijk, het is onnatuurlijk?
Op facebook is er een soort app, waarbij er globaal vragen gesteld kunnen worden en de antwoorden bijgehouden of aangevuld kunnen worden. Een beetje net een internationale pol waarbij de antwoorden aangevuld kunnen worden met andere opties. Nu kwam deze toevallig langs op mijn wall:
Dat is het dan ook wel eigenlijk. Veel meer dan een belofte om trouw aan elkaar te blijven is het niet. Dat vroeger het recept de twee ingrediënten had, zijnde 1 "mannetjesmens" + 1 "vrouwtjesmens", hoeft niet in te houden dat eeuwen later datzelfde recept eens opgepimped kan worden met een ander receptuur! Als je gaat roepen dat "Maar zo was het besloten te doen, daar verander je niets meer aan!", dan ben je ongelooflijk kortzichtig in mijn boekje. Dan zou via diezelfde logica mensen die linkshandig zijn nooit hun mes met aan hun linkerzijde van hun bord mogen leggen, want vroeger was in the etiquette bepaald dat die aan de rechterzijde hoort van het bord. Dan zou een dag nooit meer 48 uur mogen hebben of de jaargetijden nooit op andere data kunnen ingaan of stoppen, zelfs al past het beter als over 20 jaar wij als mens de aarde voldoende verkloot/opgewarmd hebben om de winter bijna uit te bannen in Nederland.
Serieus, het huwelijk is net zo onnatuurlijk als de wiskunde of de cola uit de Coca Cola/Pepsi fabriek. Als mensen van hetzelfde geslacht met elkaar willen trouwen, laat ze dan lekker hun kunstmatige, door de mens uitgevonden, met toegevoegde geur en kleurstoffen huwelijk hebben! En als we eenmaal zo ver zijn dat we AI gestuurde cyborgs rond hebben lopen, laat dan ook huwelijk toe met en tussen deze cyborgs. En als er blijkt dat er ook aliens zijn die niet eens hetzelfde geslachtensteltsel heeft zoals wij dat kennen, ook gewoon toelaten. Het enige wat er naar mijn mening echt toe doet, is wederzijdse instemming. Lekker boeiend hoe je bent gemaakt. Kan je toestemming geven zonder dat er iemand aan twijfelt, dan kan je trouwen.
-Lumen1987
New York has become the latest state to legalize same-sex marriage. Where do you stand?
Sorry als ik je fundament van je leven nu compleet heb laten instorten, maar het is echt waar. De mens, niet Moedertje Natuur, heeft het huwelijk uitgevonden. Heel vroeger heeft men het idee gehad dat het normaal behoort te zijn dat 1 mannetjesmens en 1 vrouwtjesmens samen een "gezin" maken en dat hier eigenlijk een exclusiviteit bij hoort. En om als symbolisch gebaar, hetzij voor de toen geldende God(en) hetzij voor de huidige staatsvorm, aan te geven dat je vanaf nu altijd bij elkaar zal blijven.
Serieus, het huwelijk is net zo onnatuurlijk als de wiskunde of de cola uit de Coca Cola/Pepsi fabriek. Als mensen van hetzelfde geslacht met elkaar willen trouwen, laat ze dan lekker hun kunstmatige, door de mens uitgevonden, met toegevoegde geur en kleurstoffen huwelijk hebben! En als we eenmaal zo ver zijn dat we AI gestuurde cyborgs rond hebben lopen, laat dan ook huwelijk toe met en tussen deze cyborgs. En als er blijkt dat er ook aliens zijn die niet eens hetzelfde geslachtensteltsel heeft zoals wij dat kennen, ook gewoon toelaten. Het enige wat er naar mijn mening echt toe doet, is wederzijdse instemming. Lekker boeiend hoe je bent gemaakt. Kan je toestemming geven zonder dat er iemand aan twijfelt, dan kan je trouwen.
-Lumen1987
Chastity - Fantasy VS Reality
Gister dook er een berichtje op op fetlife over de ervaring van mensen over hoe de werkelijkheid van mensen over chastity overeen kwam met diens fantasiën dat diegene had erover. Jammer genoeg is vanwege onbekende redenen die bericht van de fetlife groep gehaald, maar het was eigenlijk wel een erg interessante vraag.
Zo heb ik als sub zijnde een best wel grote nieuwsgierigheid naar chastity en wat daarbij komt kijken. Seksuele onthouding in stand gebracht met afspraken of in stand gehouden met een kuisheidsgordel. Ja, ik ben ongelooflijk nieuwsgierig naar wat dat met me zou doen als sub zijnde maar ook als persoon. En ja, ik heb er ook zo mijn fantasiën over gehad. Over de stiekem leuke, innerlijke, seksuele frustraties die langzaam maar gestaag opbouwen. De vraag hoe goed ik daarmee om zou kunnen gaan. De extra dimensie aan het 'seksueel' en 'gewoon gebruikt' worden. Het aspect van 'je plezier moeten verdienen' en de onzekerheid of het je gegunt wordt. En natuurlijk is dat laatste eigenlijk gewoon al een beetje inherent aan een D/s relatie waar seks een rol bij speelt, maar kuisheid heeft voor mij meer die lading op een of andere manier.
Ik droom wel eens weg op het idee tijdens een spel met een dominante dame ik vastgezet word in een stoel en nadat ik hulpeloos daarin vast zit ze dan met een kuisheidsgordel aan komt zetten en mij deze aanmeet. In de hulpeloosheid van de situatie als mijn seksuele genot en plezier door haar ontnomen, of ik het nu wilde of niet. En als ik het er niet mee eens was, dan was het te laat.
Natuurlijk werkt dat in het echte leven totaal niet op die manier. Als mij zoiets werkelijk tegen mijn zin zou overkomen zit er een goede kans in dat ik, mogelijk met geweld, zorg dat ze het ding weer eigenhandig verwijderd. In het echte leven zit ik momenteel met mijn relatie met JT. En ik wil absoluut niet dat een toekomstige D/s waarin ik het subje ben mijn relatie tussen JT en ik zou beïnvloeden in welke manier dan ook. Eigenlijk is op dit moment kuisheid ook eigenlijk helemaal niet mogelijk, gezien ik gewoon seks wil hebben met JT wanneer ik daar zin in heb. Ik zou echt totaal niet willen dat die optie afhankelijk zou zijn van een derde persoon. Dat er de controle over mijn seksuele plezier zich plaats vind tijdens een spel, sure. Maar daarbuiten houd het in mijn huidige situatie toch echt op voor mij.
Maar waar ik eigenlijk erg nieuwsgierig naar ben is juist hoe andere mensen dit hebben ervaren. Dat 2 maanden 'gevangen' zijn in hun fantasie een ongelooflijke gaaf iets was, terwijl in werkelijkheid na 2 weken die persoon het gewoon echt niet meer trok. Diens werk eronder ging lijden enzo.
Mensen die er juist heel teleurgesteld over zijn dat het in het echt juist totaal niets doet voor hen. Dat alle seksuele gedachten dan maar gewoon uit diens gedachten verdwijnen omdat er toch niets aan gedaan kan worden.
Een ander iets waar ik ook bij afvraag, is of een relatie waar kuisheid in is geïntroduceerd niet op een gegeven moment alleen nog maar daarom gaat draaien. Dat de sub enkel nog maar werkelijk uit zichzelf gehoorzaam is zolang diegene minsters een week niet klaar heeft mogen komen. Of de dat dominant juist alles laat draaien om seksuele verlossing in en andere plezierige dingen uit het oog verliest zoals misschien een spanking tot sublief in de diepste krochten van subspace gedroven is of gewoon het tegen elkaar aan knuffelen. Dat zijn ook dingen waar je in je fantasiën totaal niet bij stil staat. Laat staan de practische dingen zoals schoonmaken.
Mensen die toevallig hun eigen visie en ideeën op kunnen delen?
- Lumen1987
Zo heb ik als sub zijnde een best wel grote nieuwsgierigheid naar chastity en wat daarbij komt kijken. Seksuele onthouding in stand gebracht met afspraken of in stand gehouden met een kuisheidsgordel. Ja, ik ben ongelooflijk nieuwsgierig naar wat dat met me zou doen als sub zijnde maar ook als persoon. En ja, ik heb er ook zo mijn fantasiën over gehad. Over de stiekem leuke, innerlijke, seksuele frustraties die langzaam maar gestaag opbouwen. De vraag hoe goed ik daarmee om zou kunnen gaan. De extra dimensie aan het 'seksueel' en 'gewoon gebruikt' worden. Het aspect van 'je plezier moeten verdienen' en de onzekerheid of het je gegunt wordt. En natuurlijk is dat laatste eigenlijk gewoon al een beetje inherent aan een D/s relatie waar seks een rol bij speelt, maar kuisheid heeft voor mij meer die lading op een of andere manier.
Ik droom wel eens weg op het idee tijdens een spel met een dominante dame ik vastgezet word in een stoel en nadat ik hulpeloos daarin vast zit ze dan met een kuisheidsgordel aan komt zetten en mij deze aanmeet. In de hulpeloosheid van de situatie als mijn seksuele genot en plezier door haar ontnomen, of ik het nu wilde of niet. En als ik het er niet mee eens was, dan was het te laat.
Natuurlijk werkt dat in het echte leven totaal niet op die manier. Als mij zoiets werkelijk tegen mijn zin zou overkomen zit er een goede kans in dat ik, mogelijk met geweld, zorg dat ze het ding weer eigenhandig verwijderd. In het echte leven zit ik momenteel met mijn relatie met JT. En ik wil absoluut niet dat een toekomstige D/s waarin ik het subje ben mijn relatie tussen JT en ik zou beïnvloeden in welke manier dan ook. Eigenlijk is op dit moment kuisheid ook eigenlijk helemaal niet mogelijk, gezien ik gewoon seks wil hebben met JT wanneer ik daar zin in heb. Ik zou echt totaal niet willen dat die optie afhankelijk zou zijn van een derde persoon. Dat er de controle over mijn seksuele plezier zich plaats vind tijdens een spel, sure. Maar daarbuiten houd het in mijn huidige situatie toch echt op voor mij.
Maar waar ik eigenlijk erg nieuwsgierig naar ben is juist hoe andere mensen dit hebben ervaren. Dat 2 maanden 'gevangen' zijn in hun fantasie een ongelooflijke gaaf iets was, terwijl in werkelijkheid na 2 weken die persoon het gewoon echt niet meer trok. Diens werk eronder ging lijden enzo.
Mensen die er juist heel teleurgesteld over zijn dat het in het echt juist totaal niets doet voor hen. Dat alle seksuele gedachten dan maar gewoon uit diens gedachten verdwijnen omdat er toch niets aan gedaan kan worden.
Een ander iets waar ik ook bij afvraag, is of een relatie waar kuisheid in is geïntroduceerd niet op een gegeven moment alleen nog maar daarom gaat draaien. Dat de sub enkel nog maar werkelijk uit zichzelf gehoorzaam is zolang diegene minsters een week niet klaar heeft mogen komen. Of de dat dominant juist alles laat draaien om seksuele verlossing in en andere plezierige dingen uit het oog verliest zoals misschien een spanking tot sublief in de diepste krochten van subspace gedroven is of gewoon het tegen elkaar aan knuffelen. Dat zijn ook dingen waar je in je fantasiën totaal niet bij stil staat. Laat staan de practische dingen zoals schoonmaken.
Mensen die toevallig hun eigen visie en ideeën op kunnen delen?
- Lumen1987
"Meester"
Afgelopen 2 weken heeft er langzaam een subtiele toch enigzins noemenswaardige verandering in de relatie tussen mij en JT ontstaan. Het was iets dat op een gegeven moment gewoon ontstaan is, helemaal uit zichzelf. Eentje waar ik ook wel blij om kan zijn. Wat die verandering is? JT is mij als dominant met Meester gaan aanspreken in plaats van met mijn echte naam. En dat helemaal uit haarzelf.
Nu ben ik iemand die eigenlijk een beetje de kriebels krijg van mensen die gaan verplichten aan hun subbie om hen met Meester of Meesteres aan te spreken. En het heeft zelfs een negatieve weerslag op me als dat meteen van de start gedaan word. Voor mij klinkt Meester(es) redelijk geforceerd, iets dat ik heel erg associëer met de zogenaamde "Echte BDSMers" (lees ook eens het stukje over 'Lifestylers' terug, waar ik ook al eens heb laten weten hoe ik daarover denk). En laat ik de woordjes "slaaf" of "slavin" nog maar achterwege, kan nog eens een leuk stukje worden voor een volgende keer. En ja, ik schrijf het met een hoofdletter, en de enige reden daarvoor is dat zonder hoofdletter ligt de associatie van het woord bij een leraar op de lagere school, wat natuurlijk niet de juiste associatie is. Kortom, niet echt een term waar ik snel blij, getriggered of geil van word.
En toch word ik er blij van dat JT mij met Meester aanspreekt. Hoe erg het ge-"Meester" me op Fetlife tegenstaat, ik vind het toch zo mooi als JT mij zo noemt. En de waarom, ligt er juist in dat ze er zelf voor gekozen heeft om dat te doen. Blijkbaar voelt ze dat ik haar meester ben (alsin: overheersend, vandaar dus geen hoofdletter. Denk zwaardmeester.) en daar zit ook wel een punt van waarheid in. Héél vroeger was JT nogal een eigenwijs, uitdagend en provocerend rel-subje. Mensen die JT persoonlijk kennen kunnen dit wel beamen met mij. Maar dat is nu al enige tijd gewoon verdwenen. Ze vind het nog wel leuk om af en toe wat eigenwijs en plagerig te zijn, maar het echt werkelijk uitdagen en provoceren is verdwenen.
JT is nu veel meer een braafsub geworden. Ze kan goed boos over zichzelf worden of teleurgesteld zijn in zichzelf als ze naar haar idee zich niet goed gedraagt zoals ik dat wens van haar. Ze is ongelooflijk knuffelig geworden en zou het liefst de hele dag tegen mij aangekropen kunnen liggen als ze in een submood zit (wat vroeger na 5 minuten inhield dat ze zich ging vervelen en dan maar vervelend ging doen).
Het is trouwens niet de eerste keer dat het me overkwam. Nu mag het wel duidelijk zijn dat ik niet mijn subje opdraag om mij met Meester ofzo aan te spreken. Ik geef ze enkel 1 regel dat hier betrekking op heeft, omdat ik dat nu eenmaal mooi en netjes vind: dat mijn subje mij met 2 woorden aanspreekt. Wat ze daarvoor kiest is ze helemaal vrij in om te kiezen. Dat mag mijn eigen naar zijn, Meester, Meneer, Hoogheid, what ever ze fijn en passend vind. (Al zou ik "ongelooflijke tering tiefus klootzak" wel afstraffen, for obvious reasons) Een ex-subje van mij sprak mij aan met meneer, omdat ze dat passend vond en veel passender dan mij gewoon met mijn naam aan te spreken. Toen ik een keer haar heftig voor wangedrag afstrafte (ze was mijn grenzen aan het opzoeken), kwam er uiteindelijk een keertje "Dank je met Meester" over haar lippen. En sindsdien bleef ze mij toen ook met Meester aanspreken.
En nu doet JT het ook en blijft dit ook consequent doen. Wenst me ook met titel een fijne nachtrust toe en wel. En dat allemaal uit zichzelf. En dát vind ik er juist zo mooi aan. En dat is waarom ik er ook blij van word. Haar acceptatie van onze machtswisseling en haar gekozen uiting ervan.
-Lumen1987
Nu ben ik iemand die eigenlijk een beetje de kriebels krijg van mensen die gaan verplichten aan hun subbie om hen met Meester of Meesteres aan te spreken. En het heeft zelfs een negatieve weerslag op me als dat meteen van de start gedaan word. Voor mij klinkt Meester(es) redelijk geforceerd, iets dat ik heel erg associëer met de zogenaamde "Echte BDSMers" (lees ook eens het stukje over 'Lifestylers' terug, waar ik ook al eens heb laten weten hoe ik daarover denk). En laat ik de woordjes "slaaf" of "slavin" nog maar achterwege, kan nog eens een leuk stukje worden voor een volgende keer. En ja, ik schrijf het met een hoofdletter, en de enige reden daarvoor is dat zonder hoofdletter ligt de associatie van het woord bij een leraar op de lagere school, wat natuurlijk niet de juiste associatie is. Kortom, niet echt een term waar ik snel blij, getriggered of geil van word.
En toch word ik er blij van dat JT mij met Meester aanspreekt. Hoe erg het ge-"Meester" me op Fetlife tegenstaat, ik vind het toch zo mooi als JT mij zo noemt. En de waarom, ligt er juist in dat ze er zelf voor gekozen heeft om dat te doen. Blijkbaar voelt ze dat ik haar meester ben (alsin: overheersend, vandaar dus geen hoofdletter. Denk zwaardmeester.) en daar zit ook wel een punt van waarheid in. Héél vroeger was JT nogal een eigenwijs, uitdagend en provocerend rel-subje. Mensen die JT persoonlijk kennen kunnen dit wel beamen met mij. Maar dat is nu al enige tijd gewoon verdwenen. Ze vind het nog wel leuk om af en toe wat eigenwijs en plagerig te zijn, maar het echt werkelijk uitdagen en provoceren is verdwenen.
JT is nu veel meer een braafsub geworden. Ze kan goed boos over zichzelf worden of teleurgesteld zijn in zichzelf als ze naar haar idee zich niet goed gedraagt zoals ik dat wens van haar. Ze is ongelooflijk knuffelig geworden en zou het liefst de hele dag tegen mij aangekropen kunnen liggen als ze in een submood zit (wat vroeger na 5 minuten inhield dat ze zich ging vervelen en dan maar vervelend ging doen).
Het is trouwens niet de eerste keer dat het me overkwam. Nu mag het wel duidelijk zijn dat ik niet mijn subje opdraag om mij met Meester ofzo aan te spreken. Ik geef ze enkel 1 regel dat hier betrekking op heeft, omdat ik dat nu eenmaal mooi en netjes vind: dat mijn subje mij met 2 woorden aanspreekt. Wat ze daarvoor kiest is ze helemaal vrij in om te kiezen. Dat mag mijn eigen naar zijn, Meester, Meneer, Hoogheid, what ever ze fijn en passend vind. (Al zou ik "ongelooflijke tering tiefus klootzak" wel afstraffen, for obvious reasons) Een ex-subje van mij sprak mij aan met meneer, omdat ze dat passend vond en veel passender dan mij gewoon met mijn naam aan te spreken. Toen ik een keer haar heftig voor wangedrag afstrafte (ze was mijn grenzen aan het opzoeken), kwam er uiteindelijk een keertje "Dank je met Meester" over haar lippen. En sindsdien bleef ze mij toen ook met Meester aanspreken.
En nu doet JT het ook en blijft dit ook consequent doen. Wenst me ook met titel een fijne nachtrust toe en wel. En dat allemaal uit zichzelf. En dát vind ik er juist zo mooi aan. En dat is waarom ik er ook blij van word. Haar acceptatie van onze machtswisseling en haar gekozen uiting ervan.
-Lumen1987
100 posts berijkt!
Als ik de berichten tracker van Blogger mag geloven, heeft Think about Kink inmiddels de 100 berichten mijlpaal weten te berijken. In totaal hebben we al wat meer dan 15.500 pageviews gehad, waarbij zonder verrassing het merendeel (~14.000) uit Nederland vandaan komen en op de 2e plek (~650) uit België. Opvallend is dat in de 2 jaar en 5 maanden dat dit blog er bestaat, toch zo'n 300 view uit Amerika vandaan komen en toch wel heus 30 views uit Saoedi-Arabië vandaan komen als je erbij bedenkt dat er in al die tijd geen bezoekr z'n weg heeft weten te vinden uit Frankrijk, Oostenrijk, Portugal (Spanje weer wel met 24) of noord Europese landen als Zweden en Noorwegen.
Ook leuk is om terug te zien dat Windows onverrassend het defacto besturings systeem is, hoewel er toch ongeveer 1000 bezoekjes vanaf mac's gedaan zijn. Ook leuk is dat er toch blijkbaar stiekemerds zijn die hun smartphones erbij pakken (en jup, iPhones zijn toch veel populairder onder onze lezers dan de 'zwarte bessen' or Androids) om hun de nieuwste stukje Kink van onze blog te komen lezen. Ook leuk is de bijna 50-50 verhouding tussen Internet Explorer en Firefox, beide samen goed voor 60% van onze bezoekers. Ook grappig om een totaal onbekende browser (Iron) langs te zien komen bij de statistieken die Blogger bijhoudt.
Als je kijkt naar hoe mensen zoal op onze blog terecht komen, zijn de meeste toch wel omdat ze al bekend waren met onze blog of gewoon de link op SamariuM, Fetlife of Wandering Spirits fora gebruiken of van complicated-vode.blogspot.com, marijkespraktijken.nl en netjes.wordpress.com af komen. Zeker wil ik de dames van deze blogs even bedanken!
Uiteraard komt ook een deel van het verkeer vanaf de welkende searchengine, waarbij menig keyword wel geraden kan worden. Toch een erg opvallende zoekterm die opdook waar ikzelf toch weer even van schrok was de combinatie van "bdsm+ziekte" met "bdsm+gepusht". Draaide mijn maag toch wel weer even van om als het ware, ookal spring ik mogelijk naar conclusies.
En, wat nu? Gewoon verder gaan met wat we leuk vinden. Het project om "how-to's" op Think about Kink te gaan lanceren is nog steeds in de lucht, al zijn er wat practische probleempjes onstaan, met name het maken van voldoende mooi en nuttig beeldmateriaal. Momenteel werk ik aan een alternatief idee om illustraties te gaan maken, maar daar gaat zeker véél meer tijd in zitten dan gewoon een goede foto maken. Probleem van de goede foto kunnen maken, is dat er ook en goede foto camera beschikbaar moet zijn. En die mist er bij mij op dit moment. Dusseuh, mochten er mensen zijn dus hun camera (voor gratis) beschikbaar willen stellen, laat vooral wat van je horen, hetzij via een comment op deze blog of zoek me op op Fetlife en drop me daar een berichtje.
Op naar de volgende mijlpaal: 250 items!
-Lumen1987
Ook leuk is om terug te zien dat Windows onverrassend het defacto besturings systeem is, hoewel er toch ongeveer 1000 bezoekjes vanaf mac's gedaan zijn. Ook leuk is dat er toch blijkbaar stiekemerds zijn die hun smartphones erbij pakken (en jup, iPhones zijn toch veel populairder onder onze lezers dan de 'zwarte bessen' or Androids) om hun de nieuwste stukje Kink van onze blog te komen lezen. Ook leuk is de bijna 50-50 verhouding tussen Internet Explorer en Firefox, beide samen goed voor 60% van onze bezoekers. Ook grappig om een totaal onbekende browser (Iron) langs te zien komen bij de statistieken die Blogger bijhoudt.
Als je kijkt naar hoe mensen zoal op onze blog terecht komen, zijn de meeste toch wel omdat ze al bekend waren met onze blog of gewoon de link op SamariuM, Fetlife of Wandering Spirits fora gebruiken of van complicated-vode.blogspot.com, marijkespraktijken.nl en netjes.wordpress.com af komen. Zeker wil ik de dames van deze blogs even bedanken!
Uiteraard komt ook een deel van het verkeer vanaf de welkende searchengine, waarbij menig keyword wel geraden kan worden. Toch een erg opvallende zoekterm die opdook waar ikzelf toch weer even van schrok was de combinatie van "bdsm+ziekte" met "bdsm+gepusht". Draaide mijn maag toch wel weer even van om als het ware, ookal spring ik mogelijk naar conclusies.
En, wat nu? Gewoon verder gaan met wat we leuk vinden. Het project om "how-to's" op Think about Kink te gaan lanceren is nog steeds in de lucht, al zijn er wat practische probleempjes onstaan, met name het maken van voldoende mooi en nuttig beeldmateriaal. Momenteel werk ik aan een alternatief idee om illustraties te gaan maken, maar daar gaat zeker véél meer tijd in zitten dan gewoon een goede foto maken. Probleem van de goede foto kunnen maken, is dat er ook en goede foto camera beschikbaar moet zijn. En die mist er bij mij op dit moment. Dusseuh, mochten er mensen zijn dus hun camera (voor gratis) beschikbaar willen stellen, laat vooral wat van je horen, hetzij via een comment op deze blog of zoek me op op Fetlife en drop me daar een berichtje.
Op naar de volgende mijlpaal: 250 items!
-Lumen1987
VRIJ!
Ik heb er nu zo beetje 3 maanden aan gewerkt maar het is me eindelijk gelukt! Zoals jullie mogelijk hebben kunnen lezen in vorige berichten kampte ik het een probleem dat ik mezelf had 'vast gemaakt' aan een dominante meid. Wat ik probeerde, ik bleef toch uiteindelijk een beetje ijdele hoop hebben dat er door onze ongelooflijke goede chemie er toch een oplossing gevonden ging worden. En nu zo beetje een week geleden heb ik eindelijk de knoop kunnen doorhakken. Ik heb me boos genoeg kunnen maken op mezelf dat er voorlopig heus geen verandering in de situatie gaat komen. Dat ik me er enkel somber bij ben gaan voelen, enkel maar negatieve gevoelens bij de hele situatie. No longer! En ik ben ook erg blij dat de dame in kwestie er ook blij met deze ontwikkeling was.
Na bijna 3 kwart jaar sta ik dan weer open voor de dominantie van iemand anders. Eigenlijk is dat wel een apart iets om te weten van mezelf. Daarvoor was het leven in dat optiek gewoon zo veel makkelijker. Ik hoefde me helemaal niet druk te maken om potentiële leuke en dominante aangelegde meiden. Hoefde me niet zenuwachtig te voelen wanneer zo'n iemand zich dominant naar mij ging gedragen, want ik had van mezelf alle recht om haar van repliek te geven en vol tegen haar in te gaan. Nooit dat ik intern hoefde te twijfelen of ik wel op een dominante tease in wilde gaan of niet: antwoord was gewoon "Nee, ik heb al iemand" voor mezelf.
Wel mooi is dat ik nu op z'n minst weer de kans heb om wat met mijn sub-needs te doen. Want er zijn heus dagen geweest dat ik helemaal gek werd van mezelf. Maar ik blijf daarentegen nog steeds behoorlijk selectief/kieskeurig te zijn als sub zijnde. Ik heb gewoon moeite met mezelf echt overgeven. Bottomen kan ik met gemak, want dan doe ik gewoon iets wat ikzelf ook leuk vind. Maar echt iets doen om iemand anders een plezier te doen, bijna vanuit een altruistisch perspectief, het pleasen... dat komt gewoon niet zomaar in mij naar boven. Ik ben iemand die graag trots wil zijn in de Dom die ik heb. Naast het standaard vertrouwen in de ander hebben is een warme persoonlijkheid voor mij bijna nét zo belangrijk. En dat zijn best wel belangrijke elementen die aanwezig moeten zijn voordat mijn innerlijke subje uit z'n schulp wil komen. En laat staan dat er zowiezo maar 3 dames zijn geweest die mij echt wisten te triggeren als subje in de anderehalve jaar dat ik nu actief in de scene rondloop.
Dus ja er gaan denk ik aparte tijden komen voor mij. Ik ben opeens weer 'jaagbaar' als het ware. Niet dat ik me daar waarschijnlijk al te druk om hoef te maken, maar het voelt toch anders. Nét dat kleine beetje minder veilig als het ware. Daar komt dan ook weer bij dat ik eigenlijk ook nog eens het 'gevaar' zelf op moet gaan zoeken en kijken of ik toch een die leuke dominante dame voor mezelf kan weten te vinden. Kortom, wordt vervolgd...
-Lumen1987
Na bijna 3 kwart jaar sta ik dan weer open voor de dominantie van iemand anders. Eigenlijk is dat wel een apart iets om te weten van mezelf. Daarvoor was het leven in dat optiek gewoon zo veel makkelijker. Ik hoefde me helemaal niet druk te maken om potentiële leuke en dominante aangelegde meiden. Hoefde me niet zenuwachtig te voelen wanneer zo'n iemand zich dominant naar mij ging gedragen, want ik had van mezelf alle recht om haar van repliek te geven en vol tegen haar in te gaan. Nooit dat ik intern hoefde te twijfelen of ik wel op een dominante tease in wilde gaan of niet: antwoord was gewoon "Nee, ik heb al iemand" voor mezelf.
Wel mooi is dat ik nu op z'n minst weer de kans heb om wat met mijn sub-needs te doen. Want er zijn heus dagen geweest dat ik helemaal gek werd van mezelf. Maar ik blijf daarentegen nog steeds behoorlijk selectief/kieskeurig te zijn als sub zijnde. Ik heb gewoon moeite met mezelf echt overgeven. Bottomen kan ik met gemak, want dan doe ik gewoon iets wat ikzelf ook leuk vind. Maar echt iets doen om iemand anders een plezier te doen, bijna vanuit een altruistisch perspectief, het pleasen... dat komt gewoon niet zomaar in mij naar boven. Ik ben iemand die graag trots wil zijn in de Dom die ik heb. Naast het standaard vertrouwen in de ander hebben is een warme persoonlijkheid voor mij bijna nét zo belangrijk. En dat zijn best wel belangrijke elementen die aanwezig moeten zijn voordat mijn innerlijke subje uit z'n schulp wil komen. En laat staan dat er zowiezo maar 3 dames zijn geweest die mij echt wisten te triggeren als subje in de anderehalve jaar dat ik nu actief in de scene rondloop.
Dus ja er gaan denk ik aparte tijden komen voor mij. Ik ben opeens weer 'jaagbaar' als het ware. Niet dat ik me daar waarschijnlijk al te druk om hoef te maken, maar het voelt toch anders. Nét dat kleine beetje minder veilig als het ware. Daar komt dan ook weer bij dat ik eigenlijk ook nog eens het 'gevaar' zelf op moet gaan zoeken en kijken of ik toch een die leuke dominante dame voor mezelf kan weten te vinden. Kortom, wordt vervolgd...
-Lumen1987
Als Dom ontwikkelen in je rol.
Gister was er een vrouw die op Fetlife een topic aanmaakte waarin ze beschreef dat ze als beginnende domina het lastig vond om zich te uiten in wat ze wilde en hoe. Ze vroeg om tips om als het ware mondiger te worden. Nu kwam het mij vooral over als iemand die nog niet helemaal geaccepteerd heeft met diens eigen dominante kant. Is dat erg? Nee, absoluut niet. Maar hoe kan je daarmee omgaan? Nou, hier was mijn antwoord aan haar:
Als het "gewoon lief erom vragen" lukt zonder problemen (vragen iets te doen, omdat de ander het leuk vind om het te doen), zou je daarna het "gewoon kunnen vragen", zonder perse het lieve erbij. Op een manier vragen zoals je vraagt of je de zout mag. Vragen op een manier dat de ander eigenlijk niet eens zou overwegen niet op je vraag in te gaan. De mindset is dan net wat anders, meer eisend als het ware. Bij enige tegensputtering misschien wat venijn tonen of laten horen. "Ik vraag het je uit beleefdheid, maar dat betekent niet dat je een keus hebt <naam>." Denk een beetje in de trant van 'doe dit, of anders...'
Wanneer je dat voor je gevoel fijn af gaat, kan je bijvoorbeeld het daarna gewoon zeggen dat hij iets gaat doen. Denk jezelf in dat jullie een stadia hebben bereikt waarbij de dingen die je verlangt en leuk vind zeker geen taboe zijn, en hij plezier beleeft aan zijn overgave. Dingen vragen die daarbinnen vallen, is niet meer nodig. Jij weet immers al dat hij het doet als je ernaar zou vragen. Waarom zou je er überhaupt nog om gaan vragen? Is toch nergens voor nodig? (opnieuw, gaat hier om de mindset)
Als je dat met gemak kan doen, waarom niet beginnen met gewoon dingen eisen wanneer het jou uitkomt, zonder rekening te houden of het de andere uitkomt of er zin in heeft? Hij is er immers toch om een reden? Hij wil zich graag aan je onderwerpen, jij hebt gewoon zin in iets: laat hem zich dan nuttig maken. Lekker boeiend of hij het nieuws aan het kijken is of met de afwas bezig is. Dat zijn dingen die secundair staan aan jouw 'needs', jij staat op de eerste plek. En als hij tegensputtert, dan maar even laten zien waarom jij 'ook alweer' op de eerste plek staat.
Wat je hierboven ziet, is een schets van hoe je kijk op de situatie kan en waarschijnlijk zal veranderen. In essentie is alles vrijwel hetzelfde, maar de lading is behoorlijk verschillend. En het is die lading dat het hem (in ieder geval voor mij) doet. Mijn ervaring is dat het vaak best wel even gewenning nodig heeft om je dominante kant te accepteren. Daar is ook niets mis mee. Doe het gewoon rustig aan. Begin in je 'comfort zone' en ontwikkel daarna steeds weer een beetje verder. Probeer nieuwe dingen uit, doe dingen net op een andere manier of experimenteel met de mindset. Kijk gewoon naar wat voor jou wél werkt op het moment, en bouw vanaf dat moment op.
-Lumen1987
-Lumen1987
Gagkissing
De naam omschrijft het eigenlijk precies wat het inhoudt, voor hen die er eigenlijk nog nooit eerder van gehoord hebben: iemand zoenen die een gag in heeft of juist iemand (probeert te?) zoenen terwijl je een gag in hebt. Het is een van de kleine pleziertjes die ik heb als Dom. Ik houd er best wel van om m'n subje te plagen en te teasen. Er gaat bij mij dan een soort klik af ofzo, wat het zoenen van een JT met een gag in zo leuk maakt. Waarschijnlijk de combinantie van haar teasen, dat ze het als vernederend ervaart en die beide dingen haar (en dus mij weer ook een beetje) opwindt. Ook word ik doorgaans getracteerd met een zielige blik van haar, gezien ze eigenlijk gewoon het liefst mijn lippen op de haren voelt... in plaats van misschien een héél klein beetje.
Ik moest er gisteren opeens aan terug denken en dat het eigenlijk best wel leuk is. Dus mocht je het nog nooit geprobeerd hebben, please do give it a try. En mocht hij of zij aan het kwijlen geslagen zijn, smeer het eventueel eerst uit te weg op een leuke vernederende manier voordat je aan het kussen slaat. Zelf moet ik het nog eens uitproberen met een JT voorzien van een tapegag... Hmmm, misschien ook daar lippen op tekenen met een stift.... ideetjes...
-Lumen1987
Ik moest er gisteren opeens aan terug denken en dat het eigenlijk best wel leuk is. Dus mocht je het nog nooit geprobeerd hebben, please do give it a try. En mocht hij of zij aan het kwijlen geslagen zijn, smeer het eventueel eerst uit te weg op een leuke vernederende manier voordat je aan het kussen slaat. Zelf moet ik het nog eens uitproberen met een JT voorzien van een tapegag... Hmmm, misschien ook daar lippen op tekenen met een stift.... ideetjes...
-Lumen1987
"Vecht voor je leven, slet!"
Geloof het of niet, maar die woorden kwamen afgelopen keer dat ik met JT aan het spelen was over mijn lippen. "Vecht voor je leven, slet!" Het voelde zo heerlijk om dat te zeggen tijdens de breathplay van ons meeste recente spel. En er zat eigenlijk ook een kern van waarheid in. Want man oh man, wat is het toch bloedgeil om JT te zien vechten naar adem wanneer ze er bijna doorheen zit. Een blik gemengd met angst, overgave, vertrouwen en de twijfels in die vertrouwen, geilheid, onderdanigheid en ademsnood.
Als ik er aan terug denk, is het eigenlijk een best wel aparte quote. Immers, ik zou het never nooit over mijn hart kunnen krijgen om JT ook maar te blijven wurgen ofzo tot ze out gaat. Daarnaast ben ik ook best wel bang dat breathplay een klaplong zou veroorzaken, al weet ik niet eens of dat wel mogelijk zou zijn. Eigenlijk laat ik altijd wel een mogelijkheid toe voor haar om zich los te kunnen bewegen, zodat wanneer ze echt zich heftig ertegen gaat verzetten, dat ik dan echt moet gaan stoppen. Dus het idee dat als ze niet voor haar leven zou vechten, ze ter plekke dood zou gaan... is gewoon ronduit belachelijk.
Maar toch zei ik het. En toch maakte het haar ook bloedgeil. Wat de roes eigenlijk allemaal met je kan doen. Volledig 'onmogelijke' dingen kunnen opeens wel gewoon gebeuren in je hoofd. De wereld die je op een totaal andere manier kan gaan bekijken en hoe je zelf omgaat met diegene waar je zoveel van houdt. Het was zeker een bijzonder momentje, eentje die ik wel eventjes wilde delen.
-Lumen1987
Als ik er aan terug denk, is het eigenlijk een best wel aparte quote. Immers, ik zou het never nooit over mijn hart kunnen krijgen om JT ook maar te blijven wurgen ofzo tot ze out gaat. Daarnaast ben ik ook best wel bang dat breathplay een klaplong zou veroorzaken, al weet ik niet eens of dat wel mogelijk zou zijn. Eigenlijk laat ik altijd wel een mogelijkheid toe voor haar om zich los te kunnen bewegen, zodat wanneer ze echt zich heftig ertegen gaat verzetten, dat ik dan echt moet gaan stoppen. Dus het idee dat als ze niet voor haar leven zou vechten, ze ter plekke dood zou gaan... is gewoon ronduit belachelijk.
Maar toch zei ik het. En toch maakte het haar ook bloedgeil. Wat de roes eigenlijk allemaal met je kan doen. Volledig 'onmogelijke' dingen kunnen opeens wel gewoon gebeuren in je hoofd. De wereld die je op een totaal andere manier kan gaan bekijken en hoe je zelf omgaat met diegene waar je zoveel van houdt. Het was zeker een bijzonder momentje, eentje die ik wel eventjes wilde delen.
-Lumen1987
Gouden Handen
Ik heb van een aantal mensen in het verleden complimenten gehad voor mijn handen en vooral wat voor gevoel ze hen gaven. Koosnaampjes als "Zonnenhandjes", "handen van een goede minnaar" en mijn favoriet "Gouden handen" hebben bij mij de revue gepasseerd, en ik ben er eigenlijk ook heel erg trots op dat mensen dit zo zeggen. Voor mij zijn mijn handen een onderdeel van hoe ik om ga met mijn dominantie en mijn manier van omgaan met anderen. Voor mijn gevoel vloeit er dan ook een deel van mijn macht over JT direct uit mijn handen.
De juist plaatsing met de juist zachtheid en een warmte die eruit weet te stralen zijn doorgaans de componenten waarbij ik mensen een gevoel van behagen en veiligheid kan geven. Ik hoef geen woord te zeggen of iets anders te doen dan mijn hand of beide handen op bepaalde plekken van iemands lichaam te plaatsen. Ze hoeven soms niet meer te doen dan enkel gewoon stil te liggen op iemands huid en schijnen dan nog steeds heel veel te doen. Voor mijn gevoel ben ik ook best wel bekwaan in het fysiek aanvoelen van iemand, alsof mijn tastzin mij vertelt wat er allemaal gaande is bij deze persoon.
Ik ben eigenlijk ook wel erg blij (en enigzins trots) op deze eigenschap van mezelf, gezien ik best wel een 'touchy' persoon ben als het gaat om affectie tonen. Iedereen heeft nu z'n eigen manieren om affectie te tonen, en voor mij is dat voor een groot deel gebaseerd op aanraking. Het kroelen door iemands haar heen, een hand op iemands wang laten strijken of juist enkel de bovenkant van mijn vingers gebruiken om te strelen.
Binnen een spel gebruik ik mijn handen om sturing te geven, om rust te creëren in het hoofd van mijn subje en een gevoel van beschermdheid op te roepen (iets wat ik zelf een fijn iets vind om te doen). Ik vind het dan ook heerlijk om gewoon mijn handen te gebruiken in een spel, om mee te slaan en pijn te doen maar ook om er lief mee te zijn. Het contrast dat de handen zie zoooo fijn aanvoelen ook tegelijkertijd zo naar kunnen zijn, ongelooflijk leuk! Het voelt voor mij intiemer dan er een speeltje voor te gebruiken, omdat ik dan mijn spelpartner ook beter voel. De onwillekeurige beweginkjes die ik op die manier meekrijgt, zoals spiertjes die beginnen te trillen van (in)spanning of juist dat voelen verdwijnen. Heerlijk gewoon! Daarnaast vind ik het ook leuk om bij hen over wie ik ook enige dominantie heb, dit eventjes te 'bevestigen' bij diegene. Het laten merken dat ik dondersgoed weet dat ik hen innerlijke sub kan kietelen, ookal doe ik verder niets met die dominantie. Het bevestigen dat er inderdaad iets tussen ons aanwezig is. Die kennis dat ik de macht als het ware letterlijk in mijn vingertoppen heb, dat is voor mij al kicken genoeg.
-Lumen1987
De juist plaatsing met de juist zachtheid en een warmte die eruit weet te stralen zijn doorgaans de componenten waarbij ik mensen een gevoel van behagen en veiligheid kan geven. Ik hoef geen woord te zeggen of iets anders te doen dan mijn hand of beide handen op bepaalde plekken van iemands lichaam te plaatsen. Ze hoeven soms niet meer te doen dan enkel gewoon stil te liggen op iemands huid en schijnen dan nog steeds heel veel te doen. Voor mijn gevoel ben ik ook best wel bekwaan in het fysiek aanvoelen van iemand, alsof mijn tastzin mij vertelt wat er allemaal gaande is bij deze persoon.
Ik ben eigenlijk ook wel erg blij (en enigzins trots) op deze eigenschap van mezelf, gezien ik best wel een 'touchy' persoon ben als het gaat om affectie tonen. Iedereen heeft nu z'n eigen manieren om affectie te tonen, en voor mij is dat voor een groot deel gebaseerd op aanraking. Het kroelen door iemands haar heen, een hand op iemands wang laten strijken of juist enkel de bovenkant van mijn vingers gebruiken om te strelen.
Binnen een spel gebruik ik mijn handen om sturing te geven, om rust te creëren in het hoofd van mijn subje en een gevoel van beschermdheid op te roepen (iets wat ik zelf een fijn iets vind om te doen). Ik vind het dan ook heerlijk om gewoon mijn handen te gebruiken in een spel, om mee te slaan en pijn te doen maar ook om er lief mee te zijn. Het contrast dat de handen zie zoooo fijn aanvoelen ook tegelijkertijd zo naar kunnen zijn, ongelooflijk leuk! Het voelt voor mij intiemer dan er een speeltje voor te gebruiken, omdat ik dan mijn spelpartner ook beter voel. De onwillekeurige beweginkjes die ik op die manier meekrijgt, zoals spiertjes die beginnen te trillen van (in)spanning of juist dat voelen verdwijnen. Heerlijk gewoon! Daarnaast vind ik het ook leuk om bij hen over wie ik ook enige dominantie heb, dit eventjes te 'bevestigen' bij diegene. Het laten merken dat ik dondersgoed weet dat ik hen innerlijke sub kan kietelen, ookal doe ik verder niets met die dominantie. Het bevestigen dat er inderdaad iets tussen ons aanwezig is. Die kennis dat ik de macht als het ware letterlijk in mijn vingertoppen heb, dat is voor mij al kicken genoeg.
-Lumen1987
Work in Progress: How-to's op Think about Kink
Op dit moment zijn Sabrina en Lumen1987 bezig voor een concept voor een nieuwe soort content voor deze blog. We hebben het idee in de lucht hangen om een sectie te gaan toevoegen met How-To's voor verschillende BDSM aspecten. Momenteel zal dat gaan inhouden dat er pagina's zullen verschijnen met specifieke informatie met betrekking tot bondage en predicament bondage. Het is nog niet helemaal zeker maar waarschijnlijk zullen de eerste How-To's die verschijnen op Think about Kink predicament bondage gerelateerd zijn. Dit omdat de kennis basis met betrekking tot predicament bondage met specifieke informatie nagenoeg nihil is, zeker voor Nederlands talige bronnen.
Later zal er voor de volledigheid ook specifieke How-To's verschijnen met basis technieken voor bondage. Maar gezien deze content al bestaat op verschillende plekken, heeft dit een lagere prioriteit. Het plan is om daarna ook andere artikelen te gaan schrijven met als doel specifieke informatie met betrekking tot het onderwerp. We hopen hierbij Think about Kink een platform te kunnen maken waar mensen concrete informatie kunnen vinden. Concreet zoals je in een kookboek aantreft, en niet zoals je in een encyclopedie aantreft (want van het laatste zijn er als bronnen te vinden op het internet in overvloed). Het idee is dat elk artikel zal beschrijven wat het inhoudt, hoe je het kan uitvoeren en waar op te letten.
Bij deze hoop ik jullie een beetje op de hoogte te hebben gesteld met de huidige ontwikkelingen van deze blog. Mochten jullie zelf nog verzoekjes hebben, laat het ons vooral weten!
-Lumen1987
Jezelf losmaken, wat is dat verdomde lastig!
Een maandje geleden liet ik op dit blog weten dat ik nogal met een ingewikkelde kwestie zat met mijn innerlijke subje. Inmiddels dus weer een maandje verder. Ik heb mijn situatie voorgelegd op fetlife en een paar reacties daar hebben me toch wel geholpen. Althans, geholpen in de zin dat ik inzichten bij mezelf heb gekregen hoe ik mezelf misschien kan overtuigen dat het echt okey is als ik de dominantie van iemand anders zou gaan accepteren. Ten minste, dat dacht ik dan.
Aan de hand van de feedback op fetlife en ook in mezelf graven, heb ik me beseft dat ik deze meid moeilijk los kan laten, gezien zij tot op de dag van vandaag de enige persoon is die mij op een hele natuurlijke en ongelooflijk aangename manier de macht over mij heeft. Bij haar voel ik me totaal niet gepushed of dat ze haar wil op me aandringt, wat dingen zijn die me normaal gesproken tegen staan. Als ik bij haar ben, dan voel ik gewoon diep van binnen dat ik me aan haar wil overgeven als ze dat aangeeft dat ze dat wilt. Ik zal niet liegen: het is voor mij echt zo intens dat ze voor mijn gevoel bijna alles van me zou kunnen en ik zou het gewoon uit mezelf doen (mits binnen de grenzen van mezelf en mijn vriendinnetje).
Die unieke positie die zij heeft, maakt het voor mij lastig om me over te geven bij iemand anders. Mogelijk komt het door enige perfectionistische trekjes van me, maar ergens in mijn achterhoofd heb ik de associatie dat het minder aangenaam zal zijn dan dat het kan. En, hoe veel-eisend het ook mag klinken, ik wil niet genoegen nemen met "was wel leuk". Ik ga voor de "DAT WAS FREAKING AWESOME!"-ervaring, en voor minder heb je eigenlijk niet mijn interesse. In mijn hoofd heb ik totaal geen interesse om te 'downgraden' qua ervaring die ik bij haar dus ervaren heb. En ja, ik ben me helemaal bewust dat dát dus ook z'n probleem met zich meebrengt. Het probleem dat ik eigenlijk niet open sta voor andere mensen. En dat maakt dus een zelfversterkend systeem, want door mijn 'gesloten houding' sluit ik mensen uit die mogelijk net zo goed of misschien zelfs nóg beter bij me passen. En doordat ik ze door mijn stugge houding aan me voorbij laat gaan, kan ik mijn ongelijk niet aan mijn gevoelsleven laten zien.
Want daar zit nu het probleem. Ik kan wel leuk met allemaal rationele redenen komen waarin ik kan laten dat mijn gedrag gewoon ronduit stom is. Immers, ik sta gewoon een beetje mezelf te sabboteren! Maar mijn gevoel staat gewoon los van mijn logisch denkend brein. Die boeit het niet dat ik eigenlijk gewoon mezelf boos aan het maken ben om die zelfopgelegde exclusiviteit op te heven. En ookal heb ik het nu eindelijk in die maand tijd voor elkaar gekregen om een klein barstje te krijgen en ik het idee van subben bij iemand anders nu ook echt meer accepteer, ik kan het op dit moment nog steeds niet denk ik. Als ik "het subje" zou zijn bij iemand, dan ben ik eigenlijk aan het bottomen. Iemand z'n gang met me laten gaan, omdat ik daar bewust zelf ook zin in heb. En heb ik er geen zin in, dan sluit ik mezelf helemaal af voor wat er om me heen gebeurt. En misschien is het ook een beter idee om gewoon weer met baby-stapjes te beginnen en gewoon te gaan bottomen tot ik iemand weet te vinden die mij laat subben (het gevoel geeft dat ik iemand dominantie wil en accepteer en ook uit mezelf handel om diegene trots op me te maken). Dus tsja, dat is dus momenteel het plan: babystapjes gaan maken. En dan zien of ik vooruit kan komen en staande kan blijven.
Het is allemaal zo ongelooflijk ingewikkeld. En ik begin weer heel erg de vervelende situatie te begrijpen van een persoon die zóó graag terug verlangt naar het heerlijke gevoel van de subspace en niemand heeft om dat te bereiken. Voor hen: I feel your pain! En ooit zal het ophouden, maar vaak later dan je zou willen.
-Lumen1987
Aan de hand van de feedback op fetlife en ook in mezelf graven, heb ik me beseft dat ik deze meid moeilijk los kan laten, gezien zij tot op de dag van vandaag de enige persoon is die mij op een hele natuurlijke en ongelooflijk aangename manier de macht over mij heeft. Bij haar voel ik me totaal niet gepushed of dat ze haar wil op me aandringt, wat dingen zijn die me normaal gesproken tegen staan. Als ik bij haar ben, dan voel ik gewoon diep van binnen dat ik me aan haar wil overgeven als ze dat aangeeft dat ze dat wilt. Ik zal niet liegen: het is voor mij echt zo intens dat ze voor mijn gevoel bijna alles van me zou kunnen en ik zou het gewoon uit mezelf doen (mits binnen de grenzen van mezelf en mijn vriendinnetje).
Die unieke positie die zij heeft, maakt het voor mij lastig om me over te geven bij iemand anders. Mogelijk komt het door enige perfectionistische trekjes van me, maar ergens in mijn achterhoofd heb ik de associatie dat het minder aangenaam zal zijn dan dat het kan. En, hoe veel-eisend het ook mag klinken, ik wil niet genoegen nemen met "was wel leuk". Ik ga voor de "DAT WAS FREAKING AWESOME!"-ervaring, en voor minder heb je eigenlijk niet mijn interesse. In mijn hoofd heb ik totaal geen interesse om te 'downgraden' qua ervaring die ik bij haar dus ervaren heb. En ja, ik ben me helemaal bewust dat dát dus ook z'n probleem met zich meebrengt. Het probleem dat ik eigenlijk niet open sta voor andere mensen. En dat maakt dus een zelfversterkend systeem, want door mijn 'gesloten houding' sluit ik mensen uit die mogelijk net zo goed of misschien zelfs nóg beter bij me passen. En doordat ik ze door mijn stugge houding aan me voorbij laat gaan, kan ik mijn ongelijk niet aan mijn gevoelsleven laten zien.
Want daar zit nu het probleem. Ik kan wel leuk met allemaal rationele redenen komen waarin ik kan laten dat mijn gedrag gewoon ronduit stom is. Immers, ik sta gewoon een beetje mezelf te sabboteren! Maar mijn gevoel staat gewoon los van mijn logisch denkend brein. Die boeit het niet dat ik eigenlijk gewoon mezelf boos aan het maken ben om die zelfopgelegde exclusiviteit op te heven. En ookal heb ik het nu eindelijk in die maand tijd voor elkaar gekregen om een klein barstje te krijgen en ik het idee van subben bij iemand anders nu ook echt meer accepteer, ik kan het op dit moment nog steeds niet denk ik. Als ik "het subje" zou zijn bij iemand, dan ben ik eigenlijk aan het bottomen. Iemand z'n gang met me laten gaan, omdat ik daar bewust zelf ook zin in heb. En heb ik er geen zin in, dan sluit ik mezelf helemaal af voor wat er om me heen gebeurt. En misschien is het ook een beter idee om gewoon weer met baby-stapjes te beginnen en gewoon te gaan bottomen tot ik iemand weet te vinden die mij laat subben (het gevoel geeft dat ik iemand dominantie wil en accepteer en ook uit mezelf handel om diegene trots op me te maken). Dus tsja, dat is dus momenteel het plan: babystapjes gaan maken. En dan zien of ik vooruit kan komen en staande kan blijven.
Het is allemaal zo ongelooflijk ingewikkeld. En ik begin weer heel erg de vervelende situatie te begrijpen van een persoon die zóó graag terug verlangt naar het heerlijke gevoel van de subspace en niemand heeft om dat te bereiken. Voor hen: I feel your pain! En ooit zal het ophouden, maar vaak later dan je zou willen.
-Lumen1987
