"De Lifestyle", met de hoofdletter L

Vandaag sprak ik een vriendin zich zich verzuchtte over iemand die met haar praatte over "de Lifestyle" en dat ze daar wel een beetje de kriebels van kreeg. En dat kan ik wel een beetje begrijpen, gezien ikzelf dus niets heb met het woord 'Lifestyle'. BDSM is voor mij absoluut geen 'way of life'. Het is leuk, het is een uitlaatplek, het is spannend en geil, en het is zeker een voedingsgrond voor intimiteit en liefde voor elkaar. Maar wat het zeker niet voor me is, is iets wat mijn leven definieerd of iets zegt over hoe ik mijn leven invul. En laat ik dan ook maar duidelijk zijn, ik ambieer in mij achterhoofd toch wel het idee van een 24/7 D/s relatie. Maar zelfs als ik zo'n relatie zou hebben, zou ik mezelf never-nooit-niet een lifestyler (okey, Lifestyler... so, happy?) noemen. And here's why...

Heb je wel eens voor de grap lifestyle op wiki opgezocht? Nee? Had je dat wel gedaan, dan was je erachter gekomen dat het woordje lifestyle een marketing term is en staat voor "de kenmerkende manier van leven van een individu, groep of (sub)cultuur.". Ik laat even in het midden of dit nu DE definitie is van lifestyle, gezien dat er even niet toe doet. Wat er wel toe doet, is precies het eerste punt maken dat ik wil: BDSM is voor mij geen kermerkende manier van leven voor mij. Je zal aan mij doen in de samenleving echt niet kunnen merken dat ik een BDSM-er ben. Hell, ik zou het ook niet willen. Het gaat maar een selecte hoeveelheid mensen aan wat ik doe met mijn seksuele interacties waaronder ik practiserende BDSM onder laat vallen. Voor hen die erbuiten valt: die hebben maar vette pech.

Zoals ik eerder ook al aangaf, het is BDSM niet iets wat mijn definieerd. Ik ben geen switch (Ik switch wel, maar 't is geen definitie van mij. Still with me here?). Ik ben in de eerste plaats mens, en zo wil ik dan ook gezien worden door mensen, zowel die wel als niet met BDSM bezig zijn. Maar als ik dan aan 'lifestylers' denk, krijg ik het gevoel alsof ik alleen maar als switch gezien wordt, en that's it. Een potentiele Dom of sub, of iemand die al bezet/geclaimed is. Dat is van salsa, bordspelletjes en dat soort dingen houd, is totaal irrelevant. Pijntoleranties, sadistische aanleg en vakkundigheid als het om bondages gaat... Dat zijn de dingen die er toe doen. Althans, dat is wat ik erbij associeer, en dat is iets waar ik me totaal niet in kan vinden.

Een ander aspect is dat je bij het woord lifestyle hebt, is dat je OF een lifestyler bent, OF niet. Doorgaans is er geen grijsgebied mogelijk. En in het geval dat je geen lifestyler bent, dan ben je of 'vanilla' of een faker (of een daarvan afgeleidde term). Dat voelt voor mij nogal als elitisme en is een bron van discriminatie. En dat schijnt naar mijn ervaring ook wel te kloppen, gezien je al meer dan eens keywords van lifestylers langs heb zien komen als "Echte lifestyler", "Echte Dom", "Echte sub" of het ontkennen dat er uberhaupt zoiets bestaat als een "switch" omdat het niet mogelijk is om zowel een "Echte Dom" als "Echte sub" te zijn. Iets waar ik me al over uitgelaten heb in het stukje Onbegrijpbare fetishes. Er zijn ook gewoon mensen die super veel plezier hebben met breathplay toe te passen tijdens hun stomende hete seks. "Ja, maar dan zijn het toch gewoon kinky vanilla's?" zal je je misschien nu afvragen. Mijn antwoord: wat boeit dat? Waarom een labeltje op zetten? Is wel makkelijk te cathegoriseren, dat geef ik eerlijk toe. Maar waarom zou je deze mensen als minder betrokken mensen binnen de BDSM scene zien in vergelijking met jezelf? Of de 'Echte Lifestyler' als norm te gebruiken? Ik neem dit nu even als voorbeeld, gezien mensen schijnbaar weer niet moeilijk doen over de 'lifestyle-ness' van mensen die zichzelf als shibari-artiesten bezig houden.

Dus, zeg het maar. Ben jij een Lifestyler? Of ben jij gewoon iemand die BDSM gewoon (heel) erg leuk vind? Want misschien denk dat je 't bijna hetzelfde is, in mijn mening is dat verre van!
- Lumen1987 (a.k.a. een simpele ziel die gewoon geniet van BDSM)