Samen heen, maar niet samen terug

Afgelopen SamariuM JF was voor mij eentje die anders was dan normaal. Namelijk de eerste keer dat ik naar zo'n feestje ging samen met JT, maar waarbij we niet samen de avond gewoon naar huis gingen en samen naast elkaar in slaap vielen. En ik kan je vertellen, ik vond het zwaar klote! Ik werd er ongelooflijk ongelukkig van toen ik eenmaal alleen in de trein weer huiswaarts ging, steeds verder en verder van waar ik volgens mijn gevoel had moeten zijn: bij mijn kleine meid.

Mocht je geschrokken dit bericht lezen, vrees niet: er is heus niets mis met de relatie tussen mij en JT. Het was gewoon even vanwege omstandigheden dat het niet zo uitkwam dat ik zou blijven bij haar (ik schijn nogal een slechte invloed te hebben op JT's leergedrag. Daar snap ik dus totaal niets van natuurlijk ;-)  ). Maar na een BDSM feestje, bouwt er wel een gevoel op dat ik nog even gewoon alleen wil zijn samen met mijn subbygirl, in mijn armen en met haar hoofd rustend op mijn schouder. Haar even teder kunnen aaien. Even kunnen genieten van haar ongelooflijke lieve subgebrabbel terwijl we zielsgelukkige en toch compleet doelloze conversaties kunnen hebben over bijvoorbeeld waarom er 'diertjes' op de tv te zien waren bij club Church, of dat de darkroom maar raar en eng was voor haar.

Weer een ervaring rijker... Dit ga ik niet nog een keer doen blijkbaar...
-Lumen1987