BDSM valkuilen: Eagerness

Net als alles in deze wereld, zijn er binnen de BDSM zowel hele mooie dingen te vinden als dingen waar je voor moet uitkijken. Vandaag wil ik het graag hebben over een misschien wat meer overschaduwde valkuil binnen de BDSM, eentje die Yara ook al aantipte in haar stukje "nieuw". Het is een valkuil waar veel BDSMers niet echt meer stil bij hoeven te staan, omdat het juist iets is wat vooral afspeelt onder het nieuwe bloed in de scene. Ik heb het over de 'eagerness'. Het intense gevoel dat alles nog zo geweldig nieuw en interessant is en je het 't liefste gister al had gedaan dan vandaag.

Voordat ik nog maar de moed had om werkelijkwaar wat te gaan doen met mijn BDSM gevoelens, ben ik via het internet eens in contact gekomen met een meid die wat ouder was dan ik en al flink wat jaren in het BDSM wereldje zit. Ze bood me aan om alle vragen die ik had te beantwoorden naar haar eigen kunnen, en daar heb ik als nieuwsgierig aagje heel veel gebruik van gemaakt. Alles was toen zo ongelooflijk nieuw, zo super spannend en klonk zo mooi als je mensen erover zag schrijven. En ze merkte die enthousiasme op, en vertelde me dat het handig om vooral rustig aan te doen omdat je zeker in je 'jonge jaren' heel makkelijk er gewoon in wilt springen en dat achteraf toch had gewild dat je het niet deed.

En zo heb ik haar advies opgevolgd. En toch nog bijna in diezelfde valkuil gevallen waarvoor ik  gewaarschuwd was. En nu ook weer, als ik op fora lees of met mensen praat op een BDSM feestje, merk ik toch wel om me heen die 'eagerness' van het nieuwe bloed binnen de scene. De drang om meteen in het diepe te springen zonder te weten of het eigenlijk wel diep genoeg was. Of er eigenlijk geen koraal onder die golven van wellust verstopt zit; Mooi voor het oog maar oh zo scherp dat het makkelijk verwondt. Dat ze willen zwemmen waar de golven het sterkste is maar geen idee hebben (en er vaak niet eens stil bij hebben gestaan) dat ze die golven misschien helemaal nog niet aankunnen. Of erin verdwaald raken en zichzelf verliezen.

Inmiddels ben ik toch wel wat wijzer geworden. Ik ga niet meer hals overkop met touwen aan de slag als er een erg gewillig subbeding voor me staat met smekende oogjes. Ik zal zeker niet zomaar mijn macht aan iemand anders overdragen omdat zij toevallig even een dominante opmerking maaktte. In plaats daarvan ga ik gewoon met diegene zitten en praten (yeah I know, heel saai. MEER ACTIE!!), over de dingen die we leuk vinden zowel binnen als buiten de BDSM om. En als we echt onze hormonen niet tegen kunnen houden, dan gewoon even doorspreken wat men leuk vind, wat niet, wat acceptabel is en wat niet.

Ik stond er nog steeds raar van te kijken hoe iemand eens tegen me zei voordat we begonnen met spelen: "Waarom vraag je dit soort dingen eigenlijk allemaal?". Bij deze het antwoord dat ik had gegeven:

Ik wil gewoon graag weten wat iemand beweegt, wat iemand leuk vind en wat niet. Ik ben iemand die het plezier van beide partijen belangrijk vind, ookal draait het natuurlijk allemaal om mij. En ook niet onbelangrijk, dat je de volgende keer met een grote grijns terug zou willen komen omdat je het zo leuk en fijn vond. En dat je op die manier er hopelijk op kan vertrouwen dat ik ook op jouw grenzen zal letten.

Ik ga hier niet de moraalridder uithangen. Ik draag gewoon een erg warm hart naar het nieuwe bloed, en hoop dat zij, net als ik had toen ik nog onder de noemer 'jonge bloed' viel, de pointers krijgen om het mooie BDSM wereldje ook echt van de mooie kant te kunnen bekijken. Een kleine herinnering om vooral gewoon rustig rond te kijken en stil te staan bij dingen die je ziet, in plaats van door dit mooie oord heen te rennen en dat je dan geheid eens je hoofd stoot. Wat je had kunnen voorkomen als je gewoon was gaan lopen en om je heen keek.

-Lumen1987