Weerstand naar onderdanigheid

In de eerste alinea van bericht van een vriendin van me op fetlife verteld ze over dat ze een stukje tegenkwam met onder andere de vraag of er wel eens een moment is geweest dat je je afvroeg of je onderdanigheid (in een bepaald gebied) wel okey is of er weerstand naar is.

Hoewel zijzelf vooral alles leuk probeert te vinden, heb ikzelf wel degelijk momenten met vraagtekens gehad. Zo hebben jullie al kunnen lezen dat ik in het verleden wel even flink in de knoop zat met mijn onderdanigheid. Dat was voor mij een moment waar ik echt mijn vraagtekens had bij mijn onderdanigheid.

Daarbuiten is er nog de kwestie dat als ik samen met JT ben, dat voor mijn gevoel mijn onderdanigheid geen plaatst heeft in mijn hart. We zijn vandaag de dag precies 1 jaar samen, en gaandeweg is er vanwege het gebrek van dominante aandacht en veelvuldige overvloed aan een subbige JT mijn subkant steeds wat meer aan de kant geschoven. Fantasiën als sub zijnde die ik eerste veel had zijn langzamerhand toch zeker minder geworden. Nu hebben JT en ik ook de afspraak staat dat als we samen zijn, zeker op een feest, dat ik Dom ben en zij een sub. Maar daarbuiten om lijkt dit nu een beetje zijn weerslag te krijgen, dat als JT er niet bij is ik me bijna niet meer aan denk om me subbig op te stellen naar eventueel een leuke dame met dominante trekjes. Of het voelt verkeerd aan om dat te doen.

Ik heb er wel eens met vrienden binnen mijn BDSM kringen gesproken, over hoe ze mij zagen binnen de BDSM scene. En ook daar word ik eigenlijk enkel als Dom gezien. Het feit dat ik switch ben lijkt voor hen eerder een herinnering uit een grijs, ver verleden. Ik mag dan wel af en toe schrijven over (mijn) onderdanigheid, maar veel komt enkel uit zelf kennis uit wat ik in het verleden heb meegemaakt.

En wat ik heb gemerkt, is dat ik zeker meer remming heb in mijn onderdanigheid dan een half jaar geleden. Misschien is het omdat ik gewoon kieskeuriger ben geworden in wie ik tot mijn onderdanige kant toelaat en wie niet. Misschien is het angst dat het spanningen in mijn relatie met JT kan maken. Misschien is het gewoon dat ik niet zoveel vrije tijd meer heb sinds ik werk en subben nog maar als een soort hobby ofzo beschouw waar ik eigenlijk geen tijd meer voor heb en het daarom beter kan vergeten.

Een aparte ontdekking vond ik zo. Vraag me af mensen die zelf ook wel eens ervaren hebben.
-Lumen1987