Een druk leventje en een experimentje

Damn, al weer grofweg 2 weken sinds ik voor het laatst hier iets heb neergezet. Rijlessen, thesis werk en planning maken én ook goed bijhouden, en een kleine meid van een vriendin tevree houden. Pffft, ik vraag me soms echt af waar de tijd heen gaat allemaal.

Wat mij eigenlijk is gaan opvallen sinds ik het nu echt druk heb (althans, het voelt vooral stervens druk in mijn hoofd aan), dat BDSM voor mij op een wat lager pitje begint te raken. Als JT hier is (of ik bij haar), dan heb ik eigenlijk maar weinig behoefte aan dominant zijn, en meer aan gewoon knuffelen en misschien een beetje plagen. Maar vooral gewoon het lekker samen zijn en niet 'moeten' is dan heel erg welkom. Wat ik tevens merk, is dat ik ook meer behoefte heb naar 'vrije tijd', naar tijd die ik helemaal voor mezelf kan inplannen. Dat ik gewoon ergens kan gaan zitten, uitzuchten en kan zeggen: "Hmmm, ik kan gewoon hier blijven zitten en me nergens schuldig om te voelen dat ik niets doe!".

Afgelopen weekend hebben JT en ik voor het eerst wat geëxperimenteerd met langdurige bondage. Zeg maar de opsluit fantasiën eens aantikken en kijken wat er gebeurd. En dat was eigenlijk best wel leuk om te doen. Vriendinlief gewoon languit op het bed vastgezet, mond dicht getapet (wat anders babbelt ze je oren van je hoofd) en een blinddoek op en klaar. Dan nog een 'crotchrope' aanleggen, gezien ze van me op een langdurige tease & denial periode zit, waardoor haar aandacht constant naar haar geilheid getrokken wordt. En haar gewoon daar laten liggen en mijn eigen ding gaan doen. En af en toe even plagen of pijn doen of even kort maar heftige vingeren, gewoon om d'r te laten schrikken of op te geilen, en dan weer hulpeloos achter laten en weer verder gaan met mijn spelletje of wat ik ook aan het doen was.

Het was heel erg interessant om te zien hoe ze reageerde. Hoe ze af en toe gaat piepen (denk een beetje zoals een cavia. Een betere omschrijving kan ik er niet voor geven) als een soort van signaal dat ze aandacht zoekt. Geef je die aandacht, is ze helemaal in d'r doen. Kan iets simpels zijn als aaien, strelen of een kusje op haar voorhoofd geven. Geef je het niet, hoor je haar gewoon zuchten (letterlijk, of iets dat mentaal in haar afspeelt maar gewoon aan haar kan zien dat ze het doet), vind ze zichzelf zielig en hulpeloos. Of je slaat haar gewoon met een cane ofzo als ze piept en me ermee stoort. Erg leuk 'spelletje', en toen ze na ongeveer anderhalf uur weer los mocht en tegen mij aan kon kruipen was ze ook heel erg happy en in haar nopjes.
En ook erg interessant was, dat ondanks dat ik met mijn spelletje bezig was, ik toch 35% van de tijd met mijn aandacht bij haar zat. Gewoon te kijken, te observeren, haar reacties in mij op te nemen. Waar ze haar armen heen beweegt, hoe ze een tijdje met het touw tussen haar benen zat aan te kloten in de hoop er een beetje aangename stimulatie van te kunnen krijgen (er zat een knoop in dat touw op een leuk plekje *hint hint*), of het bewegen maar weer opgeeft omdat het enkel maar meer frustraties oplevert uiteindelijk. Hoe ze op een gegeven moment een handdoek van het hoofdbed had gekaapt om die over zichzelf heen te gooien, maar niet echt gelukt was. Met als gevolg dat ze een beetje zielige geluidjes zat te maken terwijl ze probeerde die handdoek nog een beetje goed te krijgen, omdat ze het een beetje koud begon te krijgen. Dat laatste was erg leuk, en vertederend, om te zien. (En ja, als de goedzak die ik ben, heb ik het uiteindelijk voor haar goed gelegd)

Maar goed, ik moet weer aan de arbeid. En ik ben vandaag echt totaal niet vooruit te branden. *Diepe zucht* Ik ben vandaag toch zo mijn afstuderen zat...

- Een drukke en SOG-ende Lumen1987