Mijn subje, de sleutel en ook een speeltje

Vandaag heb ik besloten te schrijven over een vinding over mezelf van give or take een week geleden. Iets waar ik achter ben gekomen omdat ik gewoon veel bezig bent met mijn dominante kant van mezelf. Maar voordat ik daarover begin, eerst een stapje voordat ik die vinding had gedaan.

Als Dom zijnde vind ik het heel erg fijn als sublief zich kan vinden met de dingen die ik met haar doe. Dat ik het fijn vind als ik weet (nadruk op weet) dat ze het fijn en/of leuk vind wat ik met haar doe. Een bondage aanleggen op iemand waarvan ik weet dat ze er bloedgeil en/of opgewonden van wordt is voor mij zoveel leuker dan gewoon een random iemand vastleggen die ik niet ken en waar ik geen knowhow van heb of feedback van krijg dat diegene zich vermaakt. Ik was ook in de gedachte verdiept dat ik vaak bepaalde dingen niet eens ging doen tenzij ik wist dat sublief dat leuk zou vinden. Als ik daar nu op terug kijkt, lijkt dat best wel dat de focus heel erg op wat de sub wil. Als dat toevallig samenvalt met de mijne, is dat mooi. Zo niet, dan wordt het tijd om iets anders te gaan bedenken.

Met mijn huidig vriendinnetje en subje merk ik dat er iets is gaan veranderen aan dat idee. En die verandering is eigenlijk subtiel gegaan. Ik had gemerkt dat ik het leuk vond dat ze zichzelf als mijn speeltje ging noemen. Slet of hoer... dat stond mij eigenlijk gewoon tegen. Maar speeltje, dat klinkt eigenlijk heerlijk in de oren. Het klinkt in mijn oren juist heel erg positief, maar ook iets enigzins uniek. Althans, ik vind slet en hoer krachttermen die ik zo vaak hoor, terwijl speeltje dat niet zo is van me. De reden dat die gedachte zo was opgevallen, omdat ik eens op fetlife iemand had zien neerzetten dat die "toy is to" een zeker iemand. En dat gaf mij een hele positieve associatie erbij geven. Iets waarmee ik wilde gaan experimenteren.

Dus tijdens het spel vraag ik vrijwel standaard wat sublief is, waarbij ze vaak op onderdanige en soms lichtelijk twijfelachtige manier antwoord dat ze mijn speeltje is. Pleasant chills, dat is wat ik krijg als ik dat zo hoor. Gewoon heerlijk. En tegelijkertijd ook heel liefdevol.

En ik ben toen eens verder gaan filosoferen op dat concept. Een stuk speelgoed is immers een voorwerp daar je mee doet waar je mee zin hebt. Er misschien wel dingen mee gaat doen waar ze niet voor bedoel zijn omdat het leuk is. Je lego steentjes verven omdat ze niet de juiste kleur hadden voor hetgene wat je wilde gaan maken. Een rubiks kubus die je uit elkaar sloopt om hem op de makkelijke manier op te lossen.
In dezelfde lijn heb je de mens. Die normaal gesproken vrij behoort te zijn, maar bij sublief mag ik die vrijheid ontnemen als ik dat zou willen. Nog een interessante gedachte, is dat zij het ook wilt. Normaals gesproken onderneemt de mens acties om pijn te voorkomen. Ook hier zou ik met sublief dingen kunnen doen die als het waren tegen haar 'natuur' in zit. Haar laten doen wat niet tot het labeltje 'mens' behoort. Contra-stereotype bezig zijn, iets wat ik vaak leuk vind gezien ik ervan houd om divers te zijn. Niet zozeer anders, maar wel meer dan alleen een stereotype.

Door met sublief een BDSM spel te doen, ben ik zowel zelf contra-stereotype bezig, en foceer ik datzelfde gedrag ook op bij sublief zelf. En toen bedacht ik me opeens iets, wat niet helemaal in mijn eigen straatje ging passen. En dat was dat ik doorgaans de expliciete kennis wil hebben dat sublief een bepaald iets. Maar ondertussen is ze mijn speeltje, en mag ik zelf beslissen wat ik met haar zou uitspoken, of het hoort of niet, of ze het wilt of niet (uiteraard binnen de aangegeven grezen). Dus daar was ik ook over gaan denken, en tijdens het laatste spel dat ik heb gespeeld die oplossing erop uitgeprobeerd. En je vraagt je vast af wat die oplossing is. Bij deze: ik heb haar mij laten vragen of ik haar zou willen gebruiken. Maar mij laten smeken om haar te gebruiken. Haar te vragen naar te doen met haar wat ik maar wil.

En wat klonk dat geweldig! Ik ben nu eenmaal gewoon een simpele ziel met simpele pleziertjes, en dit is er 1 van. 1 simpele vraag, maar 1 met veel betekenis. Het is een indicator van haar kant af (toegegeven, het is haar opgedrongen om te doen. Maar dat zijn details...) dat ik gewoon mijn gang kon gaan. Gewoon te doen wat ik met haar wilde doen. Een vraag om die focus die op sublief lag weg te halen en gewoon enkel nog maar naar mijn eigen needs te gaan kijken. Te kijken naar wat ik wil. En als dat toevallig samenvalt met was sublief leuk vind, dan heeft zij mazzel. Doet dat 't niet, dan heeft ze dat maar te accepteren.

Uiteraard, zoals ik dat net zelf al zei, ik had haar die vraag opgedrongen. Het is helemaal geen vrije wil. Het is enkel een illusie van haar vrije wil die ik heb geschapen om een bepaalde reden. En de reden was dat ik juist die focus rond sublief blijkbaar niet meer wilde hebben. Ik was er nog niet in staat om zelf die ketenen af te werpen die me deze focussen op de wil van de sub, en niet naar mijn eigen wil te kijken en that's it. Het zou heel goed kunnen dat het een barriere van mezelf was die ik had opgeworpen van het vast te houden aan wat normaal is. Dat wat als de norm word beschouwd binnen de huidige samenleving. Een culturele gevangenis, waar ik onbewust blijkbaar gewoon doorheen wilde breken en niet continu meer in wilde verblijven. En de vraag "Wil je mij alsjeblieft gebruiken Lumen?" was de sleutel om uit de culturele gevangenis te komen. Om mezelf te bevrijden. De Dom in mijzelf de vrijheid te geven en zich te goed durven te doen aan z'n subje zonder daar expliciete toestemming voor nodig te hebben.

Een week geleden heb ik mijn subje gebruikt. Gebruikt als een sleutel voor een slot. Een mens, die helemaal niet op een slot past, maar haar er toch voor gebruikt tot dat doeleinde. Mijn subje. Mijn speeltje.
Dank je lieve meid,
-Lumen1987