Waarom doe je het nu eigenlijk Lumen1987?

Vandaag kwam ik een berichtje van Nathalia (schrijfster van de blog Netjes) tegen op fetlife, waar ze zich uitliet over waar de mannelijke bloggers zich eigenlijk hadden verstopt op het internet. En dan doelde ze vooral op het schrijven van ervaringen van zichzelf.

Toen ik dat had gelezen, vond ik het eigenlijk wel leuk om eens in detail uit te leggen waarom ik hier graag wel mijn gedachten neerzet, blijkbaar als 1 van de weinige mannen. Ik ben zelf enkel bekend met 1 man van een blog die ik zelf af en toe eens bekijk, Agonizing Abstinence, maar ook daar schrijven zijn subjes het gros van de berichten naar mijn gevoel.

Laat ik beginnen met dat ik het gewoon leuk vind om te schrijven en mijn gedachten ergens op uit te storten. Vrienden van mij waren al in contact gekomen met mijn plezier die ik in schrijven heb met de verhalen die ik heb geschreven in het verleden (BDSM erotica, te vinden op Lumen's writers corner). Ik heb naast Think about Kink ook nog een eigen blog waar ik af en toe nog wat neerzet (daarvoor was ik daar een stuk actiever mee. Maar 2 blogs in parallel naast fora begint wel veel te worden). Aan de BDSM erotica schrijf ik niet zoveel meer op het moment, gewoon omdat ik momenteel gewoon meer met andere dingen bezig ben, zowel vanilla dingen als gewoon hier op schrijven. Daarnaast waren mijn BDSM verhalen vooral een uitlaat klep van me om van mijn gestuiter te komen, en het gestuiter voedde tevens mijn creativiteit. Maar sinds ik een relatie heb, is het gestuiter sinds dien nooit meer zo erg geweest als toen, en was de behoefte om fantasiën en ideeën van me af te schrijven niet meer zo'n prioriteit.

Een grote motivator om mijn ervaringen en/of ideetjes binnen de BDSM wereld te delen is dat ik graag wat terug wil doen voor de community. Althans, zo'n soort gevoel heb ik daarbij. Ik heb veel opgestoken van de mensen die hun eigen ervaringen hebben gedeeld met het wereld wijde web, dus ik vond het wel zo netjes en ook leuk om datzelfde te doen. Het idee dat ik zo iemand aan een leuk idee zou kunnen helpen, kennis te kunnen delen met anderen of gewoon aan het denken kan zetten is iets wat ik erg leuk vind.

Ik merk ook van mezelf dat ik niet zo moeilijk doe over mijn eigen gevoelens, dat ik me daar niet echt voor schaam. Ik heb al een paar jaar geleden gewoon geaccepteerd dat ik ben wie ik ben en dat ik daar eigenlijk ook nog maar weinig aan zou willen veranderen. Ik ben open in wat ik denk, zo lang je er wel naar vraagt. En ik zal dan ook antwoord geven op vragen, zo lang ik het gevoel heb dat het geen een-richtings verkeer is qua communicatie, bijvoorbeeld iemand die constant maar bij bepaalde dingen blijft doorzeuren en mijn vragen blijft ontwijken. Ik heb zelfs eens van een vriend te horen gekregen van een goede vriendin van hem mij als homo te denken, vanwege de manier hoe ik mijn gevoelens durfde te uiten. Misschien huist er toch nog ergens een bi-seksueel persoon in mij, maar ik verwacht het niet.

Kortom, ik vind het vooral gewoon leuk om te schrijven en dingen met mensen te delen in de hoop dat ze er misschien wat aan hebben. En ook doordat ik me niet zo heel erg schaam voor mijn gevoelens of gedachten durf ik die ook makkelijk te delen, in persoon op via het internet.
-Lumen1987