Onbegrip voor Needleplay

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: I just don't get it. Ik snap dus echt totaal niet de lol van Needleplay. Ik zie af en toe meer dan eens hele kunstwerken van subjes-speldenkussentjes en soms een foto van een 'gepiercte' tepel met 2 naalden.

En eigenlijk snap ik alleen het kunstwerk aspect ervan. Proberen een heel diagram met naalden neer te zetten, dat is kunst enzo. Ik mag dan wel Cultuurbarbaar Deluxe(tm) zijn, maar die optiek kan ik begrijpen. Maar wanneer ik een foto op Fetlife langs zie komen van 2 naalden op een random plek... Het enige wat er dan in me opgaat: "Oh... okey.". Het doet me echt totaal niets. Enkel de wat sadistischere plekken, zoals naalden onder nagels drukken, die zorgen voor een reactie. Maar dan vooral 1 van "Nasty!". Is dat dan ook 1 van die drijfsveren voor needleplay foto's? Mensen proberen te shockeren die er wel op reageren?

Dan vraag ik me ook af wat subbies nu eigenlijk zo hip vinden aan needleplay (uiteeraard doel ik nu op dat deel dat dus needleplay 'leuk' vind; andere vervoegingen mogen ook), want vanuit sub perspectief kan ik er nog minder van begrijpen. Ik heb me wel eens bloed laten prikken, maar ik voelde er maar weinig van en weinig bij. Geen angst, spanning... niets. Klein prikje, niet meer dan een ongemak toen de naald mijn huid doorboorde. That it. Nu is dat héél goed mogelijk een slechte vergelijking met echt needleplay, maar ik kan een 'niets' moeilijk met 15 vermenigvuldigen en dan zo die ervaring extrapoleren naar hoe ik mogelijk needleplay zou ervaren.

Ik heb wel eens gehoord van mensen dat ze er onderdaniger van worden, maar ik zie dus echt niet waarom. Omdat je je stil moet houden, want anders gaat het mis? Is dat dezelfde spanning die anderen hebben met knifeplay op die manier?
Is het 't "geven van je lichaam" aspect dat er zo aantrekkelijk aan is. Je geeft je lichaam weg aan je dominant die er iets maar doet wat normaal gesproken nooit gebeurd?
Is het de sensatie? Ik kan me voorstellen dat het intens is als je er bang voor bent (met nadruk op als...), maar voor de pijn hoef je het niet te doen lijkt me. Er zijn genoeg andere dingen die waarschijnlijk op een veel 'betere' manier aan masochistische needs voldoen lijkt me. Okey, dat laatste gaat dus ervanuit dat ze dus niet op die nastig plekken gebruikt worden, zoals onder teennagels etc.

Vanuit het perspectief van een Dom zou ik nog een aantal dingen kunnen begrijpen, maar dan ook echt in de abstracte manier van de zin. Het kunst-aspect, dat snap ik. Ik heb dat met touw, andere kunnen dat hebben met naalden... I guess. Anderen gaan er met knijpers op los.
En angst inboezemen bij sublief, dat is zeker iets wat ik kan begrijpen. Maarja... ik zou dus nooit naalden daarvoor te gebruiken gezien ik daar dus de lol er niet van in zie. Dan zou ik nog liever gewoon op zoek gaan naar een klein spinnetje bijvoorbeeld.
Maar daarbuiten? Ik zie niet hoe die je sadisme kan voeden (again, uitgezonderd de middeleeuwse martel technieken). Ik kan daar echt niet die energie aan kwijt. Als ik pijn wil aandoen, dan wil ik daar een bepaalde moeite voor doen. Of ik moet behendig ermee kunnen mikken, of gewoon al mijn spierkracht erin kunnen gooien bijvoorbeeld. Maar een beetje puzzelen met 'naaldje wippen'...? Nee, dat doet 't em gewoon niet voor mij.

Misschien dat ik ooit eens het licht zal zien. Maar ik betwijfel het. Voor mij is needleplay gewoon een van die 'arcane arts' waar ik mogelijk nooit echt inzicht in krijg in het wat en waarom.
-Lumen1987